Kaan Yıldız Şiirleri - Şair Kaan Yıldız

Ya Rab başımızdan gitmez bela,
Olduk bin belaya biz müptela!

Bin sene sürdürdük nizamını.
Sağladık arzda intizamını.

Ey yavrucak, sana bir çift sözüm var;
Hak'kın takdir ettiğinden yakınma…
Allah için sev bütün insanları;
Gönül kırıp zülf-ü yâre dokunma!

Allah’ın ipine sımsıkı sarıl,

Nasıl tarif edeyim, bilemedim yar seni?
Dillerin pamuk şeker, dudağın bal sürünür...
Gonca güle nispettir yüzün, kaşın, gözlerin;
Kirpikler hare benzer, yanağın al sürünür…

Gidersin, ardın sıra bir gönül akar gider;

Ebr-i dîde-i lebinden bî-nasip geçenler,
Kad-di serv-i hıramânın kıymetin ne bilsin.
Ol bister-i nevbahârın bâdesin içenler…
Meczup fakr-u fukarânın zilletin ne bilsin.

Dür düşer rûhsârına, bâd-ı sabâdan gayrı;

Yine gözün ötelerde, yine dalgınsın Leylâ…
Nedendir bu suskunluğun, niye kırgınsın Leylâ?

Bilmez misin, şu hayatın cevr-ü cefası bitmez?
Dertlere düçar olmuşsun, her an yorgunsun Leylâ.

Gözler yıldız, kaşlar hilal, yanak al...
Bayrak mısın, vatan mısın, yâr mısın?
Gerdan beyaz, dudak kızıl, ağız bal.
Ayva mısın, kiraz mısın, nar mısın?

Bir bakışla akla tesir edersin.

Bu ne hal; bu kaçan kaçıncı namaz?
Var mı senden ahmak, behey beynamaz?
Dağ, taş Hak'kı anar; nefsin anlamaz.
Gör, hâlin mahşerde nicedir senin?

Nimet verdi, yiyip içmeye durdun...

Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin!
Koşulsuz uyarıcı gibi girdin hayatıma.
Bakışların kalıcı izli etkiler bıraktı yüreğimde.
Oysa refleksifti sana olan tüm davranışlarım…

En kritik dönemde çıktın karşıma,

Daima Hakk’a et sen müracatın,
Müracatı kula etmek yeğ olmaz.
Kimseden bekleme dünya hacatın,
Elin çapasıyla bostan bağ olmaz.

Yoldan çıkıp Şeytan yolun tutanlar,

Benim sevgim senin yazgın, inan aşkın yolumdur yâr.
O kirpikler neden süzgün? Akan yaşlar zulümdür yâr!

Sular akmış nehirlerden, devir dönmüş behirlerden;
Güneş batmış şehirlerden, esip geçmiş yelimdir yâr!