İzzet Selçuk Cumaoğlu Şiirleri - Şair İz ...

UTANIRIM SÖYLEMEM

Derinden bakma sakın ağlayan gözlerime,
Titremesin yüreğim dokunma ellerime,
Acını katmasan da yetiyorum kendime,
Utanırım söylemem sana olan aşkımı.

VEFA

Vefa öğretilmez ki öğretsem sana
Arı kovanında ki bala benziyor.
Tadı senin gibidir tatlıdır ama
Petekten almak için cefa istiyor.

Kim diyor ki bana hiç değişmemişsin,
Hayat bir zımpara taşı bense yontuyum.
Yoktur alışkanlıklarımda insanı kırmak,
Yaradan böyle yaratmış, bir gönül kontuyum.

Yokluğun ölüm geliyor,
Yanımdayken hayli uzaksın,
Sen varlık içinde yokluğum,
Sen ıstırap dolu sevdamsın.

Bir yaz akşamıydı çekip gittin dünyamdan
Aylar oldu dönmedin yara çıktı yaramdan.
O gri gözlerini unutmak mümkün mü ki?
O sıcak ellerini aklımdan silemem ki.

Geceler çok soğuk, geceler karanlık

Beynimi bir kurt gibi kemirip durdun,
Acılarım üstüne bin acı koydun,
Bir an için de olsa uzaklaş benden
Çık aklımdan vefasız, beynimi oydun.

CEHENNEM

Çok çektirdin sen bana böyle acıyı
Sanma ki sormayacak Tanrı hesabım
Nasıl kırdın kalbimi tattım sancıyı
Niye böyle zalimsin yok mu kitabın.

Hastaydım,
Ciğerlerime tam dolmuyordu oksijen
Seninle dans edememem,
Seninle birlikte denize girip
Kulaç atamamam işte hep bu yüzden.
Seninle hayata yeniden dört elle sarılmışken

Bir sevda türküsüdür söyler dururum,
Aklım gitti başımdan, ağlar dururum,
Sevdan doldu kalbime, çağlar dururum,
Gönlüm bir aşkı daha taşır mı bilmem.

Oğlumuz evlendi bu gün
Mutluluğu gözlerinden okunuyordu
Belli, çok seviyordu eşini
Gözünün içine bakıyordu.
Sülün gibiydi gelinimiz,
Kuğu gibiydi