Yılların yorgunluğu, bitkin omuzlarımda,
Ha geldi, ha gelecek, umutla bekliyorum.
Küskün yarin hayali dermansız kollarımda
Bir sevginin içine bin sevgi ekliyorum.
Düştü gazel gönlüm, sevda yeline,
Aktı gitti sessiz, aşkın seline,
Muhtaç etti beni, eller gülüne
Deli gönül şimdi mutlu oldun mu?
Açarken goncama açma dediler,
Hoyrat rüzgarlara kafa tutan bir deli kısrak
Sere serpe bırakmış yelelerini,
Çılgın mı çılgın o hırçın bakışlarıyla
Bağladı yüreğimi kıskıvrak,
Şahlandı yüreğimde aşkının ateşi.
Özlemin, acıların en acısı,
Sevdanla bir buket yaptım saçlarına,
İçine yüreğimi taktım, göz yaşlarımla yoğurduğum,
Bir bebek gibi doğurdum beynimde güzel yüzünü,
Hamile bıraktım geceleri hayaline,
Dudaklarını dudaklarımda boğdum.
Hoyratlığına ortak oldum çılgın saçlarının,
Bir vefasıza gönül verince
Ne acılar çekersin bilmedin gönül
İçine sevda ateşi düşünce
Deli deli estin dinmedin gönül
Çiğdemin karları deldiği yerde
Ufuklar seni sorar bakıp da gözlerime,
Utanır söyleyemem bırakıp gittiğini.
Sanırım gök mavisi inanmaz sözlerime
Bakışlarım anlatır bu aşkın bittiğini.
Her akşamın ardından bir sabah oluyorsa
Hani bir kar misali
Sevda olup ellerime düşecektin,
Hani dönüp de birgün yine beni sevecektin.
Yalan mıydı o ettiğin yeminlerin,
Hani nerde bana verdiğin sözlerin.
Ne oldu o masum bakışların
Sen başımın belası tatlı bir cadısın,
Baktın mı gözlerime içim titrer ürperirim.
Dizlerimin çözülür de bağları
Köpeğin olurum.
Yoksan yanımda,
Kızar hatta küfrederim ağız dolusu
Sen çaresizliğin ne olduğunu bilir misin?
Gelip de kapıya kadar
Zile dokunamadığın oldu mu hiç?
Ya da aramak isteyip de
Arayamadığın
Sesini duyamadığın,
Gülümse kardeşim
Gülümse
Çiçek tarlalarında her gün
Binlerce çiçek solmakta.
Gülümse kardeşim
Gülümse
İzzet Selçuk Cumaoğlu 1953 Kayseri doğumludur. İlk, orta ve liseyi Kırşehir'de okumuştur. Gazi Üniversitesi Elektrik Fakültesini 1978'de bitirmiş, Türk Telekom'da Grup Baş Mühendisi olarak çalışmıştır. Yakalandığı kanser illetine yenik düşerek hayatını kaybetmiştir.