İzin Ver Renklerinden Öpeyim Ey Büyük Aşkım

Ben seni uzaktan, çok uzaktan
Başkalarının anlattıklarından tanıyorum;
Babamın elimden tuttuğu zamanlardaki
Çocuk aklımla hayal-meyal hatırlıyorum;
Bir de sana gelenlerin,
Senden dönenlerin betimlemelerinden İstanbul...

Çocukluğumun o saf yüreğine neler konduysa
Ve neler yazıldıysa o tertemiz dünyama
Onlarla yaşatıyorum seni,
Onlarla besleyip büyütüyorum
Gönlümün kıyısında kendime saklıyorum İstanbul...

Hiç değişmedi o küçük yapraklı gönül defterim
Ve hiç kimse bilmedi, neydi sana dair düşlerim...

Senle olmak, senle yaşlanmak, seninle şiirleşmek
Baharından hiç çıkmamak ne muhteşemdir
Biliyor musun İstanbul? ..

İtiraf ediyorum ki: eksiğim, yoksunum senden
Ama yine de çok üzülmüyorum!
Olsun diyorum, tanıdığım kadarıyla varsın ya bende
Ve olduğundan da çok seviyorum ya seni
Bu da yeter bana! ..
Eklemeler yaparım o küçük defterime
Anlatırım kendimi sana, seni de bana
Olur biter, tanışırız böylece...

Duyuyorum; öyle güzel, öyle alımlıymışsın ki,
Mıhlanıp kalırmış gözler üzerinde!
Rengarenk bakarmışsın gelip-geçene
Dillerde şarkı, yüreklerde ömre bedel sevdaymışsın! ..

"Gel de pişman olma, gel de eksilme, kıskançlıktan ölme"
Diyorum kendi kendime İstanbul! ..

Martı çığlıklarından
Vapur düdüklerinden söz ediyorlar
Demek ki diyorum;
Allı-morlu gümüş pullu balıklara kucak açan
Göğün mavisiyle ruhunu okşayan
Bir de denizi varmış İstanbul'un...

Limanların, gemilerin,
Kıyıyı okşayan başına buyruk dalgaların;
Hatta tramvayların, büyük-küçük otobüslerin...
Daha kim bilir anlatılmadık ne çok şeyin! ..
Şehirden çok ülkeye benzermişsin,
Gizemli bir asalet varmış duruşunda,
Koca bir tarih gizliymiş mahzenlerinde;
Köşklerin, sarayların, camilerin, köprülerin
Tepelerin, bağların-bahçelerin
Ve dillere destan Kız Kulen...

Bilsem ki; boyalarım hiç solmayacak
Kağıdım küçük gelmeyecek,ellerim titremeyecek
Ve cesaretim hiç kırılmayacak
İnan bana; beynimle, yüreğimle
Gönlümün en beyaz sayfasına
Hakkını vere vere çizeceğim o muhteşem yüzünü.
Hayalimdeki o asil duruşunu
Gözlerindeki o buğulu bakışını
Asacağım gökyüzüme İstanbul...

Ben ne çok eksilmişim karşılıksız aşkınla
Uzaklığın ve yokluğunla İstanbul! ..

Rukiye Çelik
ANKARA/ 10 Şubat 2013