Dün ana avrat sövdüm sensizliğe,
Sen yarattın demedim,
Tekme-tokat dövdüm yokluğunu,
Belki yola gelir de
Çekilir aramızdan,
Yine birlikte oluruz diye.
Ama huylu huyundan vazgeçer mi?
Geçmez tabi,
Yine geldi oturdu ortamıza.
Ben yine sensizim,
Kaldım yalnızlığımla baş başa
Kayıt Tarihi : 11.6.2012 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!