İster misiniz Şiiri - Cevat Çeştepe

Sizlere bu sabah çok eskilerden.....mesela;

Pierre Loti 'nin servi ağaçları en çok Haliç kokan Eyüp sırtlarındaki bir tahta masaya yaslanmış, yaşlı sandalyenin yaşama tutunur gibi yerinden sökülmemeye çalışan çivisinden....ya da

Claude Farrére' in arnavut kaldırımlı dar Çemberlitaş caddesine, yeni döşenen elektrikli tramvay raylarına uzaktan bakarak hüzünle kişneyen bir atlı tramvay atının yelesinden....ya da

Alphonso de Lamartine' in Baruthane sokaklarında her akşam sessiz bir tutkuyla yolunu gözlediği Ermeni kantocunun, Dolapdereli belalısının köstekli saatinin zinciri veya kemerindeki sustalıdan.... ya da

Giuseppe Garibaldi' nin Beyoğlu'nda bir küçük kilisenin arkasına saklanmış dar sokaktaki çatı katında imal ettiği mumların sonuncusunu yakıp, alevinde Akdeniz de yanan koca bir donanmayı gördüğü gözlerinden.......,

Günaydın dememi ister misiniz.....

ya da daha sonralardan.....mesela,

Orhan Veli' nin Urumelihisarında omzuna konmuş martı kuşuyla, seyir halindeki hangi boğaz vapurunun güvertesinden martılara en çok simit atıldığına dair koyu sohbetine düdük çalarak karışan ve belki kendini hatırlatan seyir halindeki bir vapurun baca numarasından.... ya da

Yahya Kemal' in Çamlıca'ya son kez çıktığını bilmeden, aziz İstanbul' un üzerinde batmakta olan akşam güneşi için düzenlenmiş, yaylı sazlar eşliğindeki uğurlama konserinden firar eden ve ustanın hokkasında son mürekkep damlası olan notanın o şiirli sesinden..... ya da

Nazım Hikmet’in Gülhane parkında saklanırken ayakları dibine düşen bir çınar yaprağından,
Attila İlhan’ın Baylan pastanesinde içmeden yarım bıraktığı kahve fincanının, dibine çöken telvesinden,
Sait Faik’in Burgaz adasında, annesinin; “geç kalma, üşürsün bak sonbahar geldi, sırtına kalın bir şey al” diyen sesinden....

Günaydın dememi ister misiniz...
.
Ağustos/2010