İstanbul’da Şiiri - Ender Altınışık

Kar yağıyor İstanbul ’a
hem de ne çok yağıyor bu gece…
yürümeyi en çok sevdiğim akşamlardır
bu akşamlar…

Yürüyorum
geceyi aydınlatan karların beyazlığında …
Sokak lambaları gölgeme vuruyor,
buz kesen rüzgar kalbime…
En sevdiğim havada yürüyorum
en sevdiğime yanıyorum…

Beyoğlu’ndayım bu gece
caddenin kalabalığı yürüyor üstüme,
ben sakınmıyorum
ne kalabalıktan, ne kartanelerinden
seni görme umudu içimde
gözümü bile kırpmıyorum bir an bile…

Cadde her bittiğinde bir sigara daha yakıyorum,
dönüp sensizliğimi adımlıyorum
yüreğimde yankılanan nağmelerde…
Sigarayı her götürdüğümde dudağıma
seni öpüyorum uluorta.
Oysa bilirsin;
elini tutmaya bile çekinirim aslında…

İşte böyle sevgili
kar yağıyor istanbul’a;
ben yürüyorum,
şarkımızı dinliyorum,
sigaramda seni öpüyorum…

Oysa sen uzaktasın…
Bir daha dönecek misin
aşkları grileşen istanbul’a,
yanımda olacak mısın bir daha!

Gittin;
bu kenti bana bıraktın,
beni yalnızlığa…

Ben seni arıyorum
sevdamızın şehri istanbul’da…