Anneciğim; olur da şehit düşersem ardımdan sakın ağlama.
Sen, kadınım; hep dik dur, üzülüp karaları bağlama.
Avazın çıktığı kadar “VATAN SAĞ OLSUN” deyip haykır!
Malum; mevzubahis vatansa, gerisi teferruat!
Babacığım; bayrak aşkı hiçbir sevgiye benzemiyor...
Mecnun gibi sevdi,
Ferhat kadar azimliydi,
Kerem misali yandı,
Ölümüne aşıktı.
Sevdi de öldü.
Adını dövme yaptırdım koluma,
Aşkını oya gibi işledim soluma.
Seni sevmek bana haz verir,
Kim ne derse desin, vız gelir.
Sen benim gözümde bir ilahsın,
Her yağmur damlasında gözyaşım var benim!
Ben ağlamak için yağmurları beklerim!
Ağladığımı bilmesinler, gözyaşlarımı görmesinler...
İçim kan ağlasa bile; beni mutlu bilsinler...
Ben gözyaşlarımı yağmura saklarım...
Özlemin düşürür, beni dertten derde...
Efkâr basar gönlümü, sensiz gecelerde...
Ağlıyorum gizli gizli kuytu köşelerde de...
Bulutlar ağlıyor, gözyaşlarımın bittiği yerde.
Hani derler ya; zaman çaredir her derde;
"Aşk, kaybolan umutları yeniden yeşertir."
Biz sevmeyi seviyorduk eskiden,
Diliyorum canı gönülden,
Yağmurlar yağsın sevgiden,
Sevip sevilelim yeniden.
Bugüne kadar kimler geldi, kimler geçti...
Onlar da bizler gibi nasiplerince yedi içti...
Emr-i vâkî-vukû bulunca eller, makas, kefen biçti...
Sen kime küstün de? Adı üstünde; yalan dünya.
Kimimize dünya sınav yeriydi, kimimize bir hiçti...
Bir gün olsun beni güldürmedin,
Aldın sevdiklerimi, geri vermedin,
Yaktın yüreğimi, küle çevirdin,
Beni benden alan, yalan dünya.
Eremedim sırrına ne havadan ne de karadan,
Zamansız aldı seni benden kara toprak…
İstisnasız açmadım senden sonra tek bir yaprak…
Yokluğunda açmaz ki dalım doğal olarak…
Sensiz baharlar artık yeşertmiyor beni, bak!
Hani ben senin her şeyindim,
Hani senin tatlın şekerindim,
Hani senin canın, nefesindim,
Yâr.
Hani bensiz yapamazdın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!