Hiç sorma kafam bozuk bu aralar…
Teselli etmiyor ne şiirler ne şarkılar…
Deli ediyor beni zamansız ayrılıklar…
Artık senin olsun pembe yalanlar...
Başkası sever "AMA"ben taparım...
Papatyam benim; mis kokulum
Evimizin neş'e'si biricik torun'um
Rabbimin armağanı, mutluluğum
En kıymetlim; seni çok seviyorum
Nazlım, şirinim, sana doyamıyorum
Bir ayrılık şarkısı çalıp söylüyordu...
Hem çalıyor hem de ağlıyordu...
Besbelli ki; aşk acısı çekiyordu...
Adeta şarkıyı yaşıyordu piyanist.
Şarkısında vefasız bir sevgiliyi anlatıyordu...
Giderken uğrayamadım sana;
Arayıp haber de veremedim...
Eşyaları toplarken telefonumu düşürdüm!...
Aksilik bu ya! Senden özür dilerim!...
Sensiz hiçbir şeyden tat-tuz alamıyorum...
İçimde anlamlandıramadığım bir boşluk...
Sebebini bilmediğim, geçmeyen bir serhoşluk...
Leylasız çöllere düşen mecnuna döndüm...
Puzzle misali parçalara bölündüm...
Bir puzzle düşün; binlerce parçadan oluşan...
Teninde toprak kokusu
Gözlerinde aşkın büyüsü
Ben her yağmur sonrası
Sana yeniden aşık oluyorum
Sen benim dinmeyen yağmurumsun
Her gece rüyalarıma giriyorsun...
Saçlarımı tel-tel öpüp kokluyorsun...
Parmak uçlarınla tenime dokunuyorsun...
Bir uyanıyorum ki; yoksun!
Her gece rüyalarımı süslüyorsun!...
Eylül'üm; istiyorum ki; ömrümün yaprağı seninle sararsın!...
Yüreğimdeki aşkın; bedenimi sarmaşık misali sarsın!...
Laleler ve güller ne güzel açmış; bakar mısın!...
Üstelik; her çiçek sen gibi kokuyor; koklar mısın!...
Lavanta kokulu çiçeğim; bir ömür benimle yaşamaya var mısın?...
Bu gece pencereyi açık bırak;
Sokul gecenin koynuna çırılçıplak!
Süzülsün rüzgâr pencereden içeri...
Okşayıversin saçının her telini...
Beni düşle; kuş tüyü yatağında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!