Bahçelerde duyuyordum,
Bahar sevincini.
Gecenin mehtabında öğrendim,
Yaşamayı,
Sevmeyi,
Ayışığında öğrendim,
Biliyorum bu gece
Beni uyku tutmaz
Akasyalar ne kadar heyecanlı
O yüzden tarifsiz kokusunda
Bir gonca doğacak bahçede ki güle
Kuş yavrularını kanatlamış altına
Bir yaz yağmuru
Sesizlik sokaklarda
Ve sensizlik yanı başımda
Dolaşmaya başladım
Yalnız ben vardım ortalarda
Islak caddeleri
Bu koca sokak karşımda
Islanmış ve yorgun
Teneke kutular dağılmış
Onlar kadar cesaretim yok
Uğraşamam yağmurla
Kediler dolaşıyor aralarında
Yolları eskidi sana gelen sokakların
Göstermedin bir kez bile yüzünü
Yılları sarardı takvimdeki yaprakların
Duymadım bana seslenen sözünü...
Tutmadım elini,sıcaklığın varmıydı,
Verir misin yalnızlığını bana,
Götüreyim en uzak diyarlara,
Dokunmasın artık,
Saçlarına, beyaz avuçlarına.
İçim sıkılıyor bu yorgunluğuna.
Dayanamıyorum,
Önce kokun dolacak
Sensiz bir bahar geçirmiş
Yalnızlık dolu odama.
Sonra sesin,
Titrek ve heyecanlı halin.
Sonra sıcaklığı
Biri vardı, günün birinde
Mavi gözleriyle,
Tüm bedenini bana sunan.
Kıpırtısız dudaklarına rağmen,
Ne tatlıydı sesin.
En özlemli şarkıyı,
Doğrusu eğriye dönmeden çözen
Gecesi gündüze açmadan sezen
Dalgalar kumsala gelmeden süzen
Sevdayı kendine çekendir şair
Aşkı yüreğinde ateşe döner
Ne günler yaşadık
Her gününde bu dünyanın
Umutla geldik,
Umutlarla gideceğiz şimdi.
En iyisi,
Becerebildiysek eğer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!