telefon kulübelerine takıldı gözlerim birden
benim bekleyişlerime
senin gelmeyişlerine...
ve
her gün
ama her gün umut edişlerime...
Önce güçlü insan
Güçsüz insanı ezdi,
Sonra akıllı insan
Aklını kullanmayanı köleleştirdi,
Daha sonra
Hem güçlü, hem akıllı insan
Aslında
Ben böyle ölmezdim
İnanın...
Ülkemde bütün insanlar
Mutlu bireyleri olsaydı
Yaşamın...
Trenlerin gelişleri de hüzünlüdür
Tıpkı gidişleri gibi,
Oysa gelişler hüzünlü olmazdı
Öyle bilirdik
Öyle öğrendik hep,
Demek ki gelişler de hüzünlü olabiliyormuş.
Aslına bakılırsa öteki değil, beriki yarım
Ağrımaması, acımaması
Birçok zamanda ve birçok mekanda
O'na bağlı her yanım.
İçimde volkanlar patlıyor
Gürültülü ve alabildiğine öldürücü bir sıcak
Ama kimse duymuyor
Kimse hissetmiyor,
Yıllardır
Sen benim her şeyim değil
Çok şeyimsin,
Birisi bitse
Öteki kalır,
Sen benin için bir çok ömrüm olsa
İnsanlar da yaşadıkları dünyaya benzer
Rengarenk,
Ama bilmezler
Ya da unutmuşlardır
Tek renge kanmışlar
Tek renge boyanmışlardır,
Neden daha genç kalır ruhlarımız
Bedenlerimizden,
Neden aşıklar gibi baktığımızı sanırken dünyaya
Gözlerimizin feri çoktan azalmaya başlamıştır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!