İsmail Topkaya Şiirleri - Şair İsmail To ...

İnsan
Yaşadığı değil,
İçinde yaşattığı yerlere aittir,
İşte hep bunun içindir kuşlara özenmesi.
Kimisi fark etmeden yaşar bunu
Kimisi fark ederek,

İNSANIN FELAKETİ

Yalnızlık;
Yaşlandıkça felaketi,
Yaşlılık;
Yalnızlaştıkça daha büyük felaketidir

Tüm acılara, yoksulluklara ve zorluklara
Alışmıyorsun aslında
Sadece katlanıyorsun.

Çünkü çaresizsen,
Gideni geri getiremiyorsan,

Kazanırken kaybeder çoğu insan.
Ama bunu hiç anlayamazlar.
Kaybederken kazanan insanlar vardır bir de,
Kendileri bilmez
Tarih bilir,
Kuşlar bilir,

Bir kadının ruhu tamir gerektirmez
Çünkü kadın ruhu tamir edilemez
Ve çünkü
Kadınların ruhu her koşulda yaşamaya devam eder.

Bu yüzden kadınların ruh arızalarını kimseler bilmez.

1
Yavaş yavaş öldürüyorum içimdekileri
Başka türlü nasıl yaşar insan.
2
Lakin
Ne yapsam faydasız

Bir kapı açılır bazen
Bir kapı kapanır,
Aslına bakarsan
Kapısızlıktır en iyi olanı
Lakin,
Kimsesizliği var

"Bu benim hayatım"
"Nasıl istersem öyle yaşarım"
Diyorsun.

Sen de benim hayatımsın,
Senin yaşadığın benim yaşadığım

akşamlardan sabahlara
sabahlardan akşamlara
taşıyorum seni,

seni
saat, saat

Ben geliyorum
Sen yoksun,
Sen yoksan ben neden geliyorum ki?