Bu bir kayıp mektup,bulunacağı günü bekleyen.
Ve bulana;
Yazanının onu ne kadar çok sevdiğini söylemek isteyen.
Gün doğar sabah olur,
Gün batar akşam olur...
İki gönül bir olunca samanlık seyran olur.
Nedendir bilinmez bu içi boş yalnızlığım,
Kendi içimde yalnızım.
Yani; bir yar var önümde,
Ben Yar'sızım.
Şu an içimdeki sızım,
Yar sızım…
Sen hiç gök kuşağı gördün mü?
Gökkuşağı benim yoldaşım.
Gökkuşağı benim sırdaşım.
En yakın arkadaşım.
O sensin!
Ben de,seni isteyenim.
Mutluluk şarkıları söylerdi kuşlar,
Senin yanında olduğum zaman.
Kalbim bir başka heyecanla çarpar,
Ellerin ellerime değdiği zaman.
Sen gülünce açar laleler güler,
Neylesin gönül aşkından derd-ü figan eyledi,
İçine düştü sevdanın aşk-ı ayan eyledi.
Lal oldu dilim karşında ey güzel can-ı canan,
Üzüntüler sevinç oldu beni bi-gam eyledi.
Fırtınaya tutulmuşken tuttu elimden sevdan,
Erguvanlar kurumuşken mevsim bahar eyledi.
Yok umudum...
Tek dostum yalnızlığım.
Utangaç bir çocuk gibi,
Karanlıkta saklanıyorum.
Yokluğun kanatıyor yüreğimi,
Battıkça batıyorum...
Hasret kokuyor yine nefesim,
Hayattan yana kalmadı hiç hevesim.
Akşam olunca çöker üzerime efkarım,
İşte o zaman yakar sigaramı içerim
Yanar sigaram dumanları tüter
Kış geldi yine…
Çıplak ağaçlar gibiyim,
Çiçeksiz,yapraksız…
Üşüyorum…
Dallarımda kuşlar vardı,
Aşk ateşine düştüm...
Görmedin gözlerimdeki kıvılcımı.
Dipsiz kuyulara düştüm...
Görmedin gözlerimdeki karanlığı.
Bir yanar bir sönerim,
Derde düştüm ben,
Hayattan bir tat alamıyorum.
Kendimi kaybettim hepten,
Sensiz duramıyorum.
Ellerimden tutmadın mı ki?
Gözlerime bakmadın mı ki?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!