Kadınlar çiçekleri sever,
Ben de çiçekleri.
Açılır dörtmevsim çiçekler,
Fetheder gönülleri.
Ben hem sana kıyamam,
Hem çiçeklere kıyamam,
Kaderimsen eğer,
İnan herşeye değer.
Sonunda sana kavuşacaksam,
Çekilenler çekilmeye,
Hayat yaşanmaya değer.
Ey sevdiğim hayat!
Birgün bırakıp gideceksin,
Diğer gidenler gibi.
Eller üstünde taşınacaksın,
Bütün ölenler gibi.
Ağlayanlar olacak elbet arkandan,
Ben bir pınardım köşebaşında,
Seni ilk gördüğüm anda,
Dere olup aktım yatağımda.
Eline ilk dokunduğumda,
Göl olup,açıldım ummanlara.
Sana ilk sarıldığımda,
Seni seviyorum!
Kendimi de seviyorum, seni sevdiğim için.
Birde trenleri seviyorum
Gönlümden gönlüne uzanan, raylardaki trenleri.
Hasretini de seviyorum,
Günler çoktan döndü yüzünü,
Sen dönemedin birtanem.
Umutlar bir gül gibi açtı ve soldu,
Sen açamadın gül tanem.
Tutunamadım gidişinle,
Gece yat yatağına düşün! ..
Uyuyunca sen bir ölüsün.
Ne uyumak elinde,
Ne de uyanmak elinde.
Yarım bir ölü.
Sana bir şiir yazayım,
Seni anlatayım dedim,olmadı.
Halbuki,ne şiirler yazmıştım,
Neler neler anlatmıştım...
Bir seni anlatamadım mısralarda,
Bir de,sevginden bihaber geçen günlerimi.
Yollara düştüm senin peşinden.
Kalmadı hiç gücüm takatim.
Soğuk sulardan içtim,
Güzel yemekler yedim,
Tadı çıkmadı sen yokken.
Ne güzeller gördüm,
Etrafımda dört duvar,yine yapayalnızım...
Canım sıkılıyor,içim daralıyor,
Ne yapacağımı bilmiyorum.
İçimden bir ses yaz diyor,
Evet ama ne yazayım;
Şair değilim ki şiir yazayım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!