Görünmeyenine vurgunum...
Anlıyor musun?
Kalbime gömdüm sevgini.
Görmesende izlerimi,
Ta ezelden beri;
Bilinmeyenine vurgunum...
Her gidişinde;
Gelişini gözlemekten yorulur gözlerim
Her dokunuşta;
Bir kez daha dokunmak ister ellerim.
Zor gelir gidişin,
Bilirim beni unutmadığını,
Seni unutmayışımdan bilirim.
Arasıra adımı andığını,
Adını anışımdan bilirim.
Bir karabasan gibi çökünce gece,
Nereye gittiğini bilip te nerede olduğumu bilmediğim bir gemideyim.Gidiyorum… Belki de gittiğimi zannedip.Sen de yoksun üstelik,belkide varsın ama göremediğim, duyamadığım, hissedemediğim,sensin en çok özlediğim…
Sana susamış,sana acıkmıştım.Elimden tutmana da alışmıştım, olmadığın halde.Ama belkide vardın,benim göremediğim bilemediğim yerlerde.Güneş kadar uzak yada ölüm kadar yakın bir yerde…
Kuşların şarkılar söylediği,umutların hiç bitmediği,gül ile bülbülün buluştuğu,hasretlerin bitipte mutluluğun başladığı yerde bekle beni.Seni her ne kadar göremesem,olduğun yeri bilemesem de,gözlerinden,sözlerinden,güzelliğinden bi-haber olsam da seni seviyorum…
Ve; yaşadıkça,aldığım her solukta,yanaştığım her limanda.tutunduğum her dalda, yaşadığım her mutlulukta,beraber olacağız sonsuza kadar seninle.Her ne kadar olmasan da aslında var olup.
Ve; seni her göremeyişimde,her bilemeyişimde,her serzenişimde,seni daha çok seviyorum…
Bilmesem de…
Ah yorgunum,çok bitkinim...
Okyanusta başıboş dolaşan sal gibiyim.
Ne bir küreğim var,ne de yelkenim,
Meçhule gidiyorum bilinmez bir yerdeyim.
Yanımdan gemiler geçer halim sormadan,
Ben çöl ortasında bir gölüm.
Sanmaki serabım,
Aşk kadar gerçeğim.
Sen bir Ağustos akşamı,
Üzerimde açan nilüfersin.
Kök salıp en derin yerime,
Bir gece yarısı,
Yağma ettim aşkımı.
Kimsecikler yoktu etrafta,
Senden başka.
Hepsi sana düştü.
Topladın birer birer,aşkımın parçacıklarını.
En güzel göz benim gözüm,
Çünkü,seni görüyor.
En iyi kalp benim kalbim,
Çünkü,seni seviyor.
En tatlı dil benim dilim,
Çünkü,seni seviyorum diyor.
Karşı dağı duman almış,ötesi hiç görünmüyor,
Gündüzümü gece sarmış,güneşi hiç belirmiyor.
Gözlerimi bağlamışım,vuslatınla avunmuşum,
Kendimide unutmuşum,gerisi hiç bilinmiyor.
Şu köşe ki havf köşesi, şu köşe reca köşesi,
Yalan rüyalarımda seni gördüğüm,
Aklımdan çıkmadığın yalan.
Kim uydurmuş bilmiyorum,
Adını sayıkladığım yalan.
Bazen bir rüzgar gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!