Yakın artık lambaları,
Bıkılmaz mı karanlıktan?
Göz görmüyor ışıkları,
Bir güneşin batışından.
Bir parçada bana verin,
Şu sevginin ışığından.
Geceye sarıldım yine düştüm yollara
Ay da parlamıyor bu gece yalnızım
Uzakta bir ışık gördüm ay sandım ama
O senin ışığınmış,meğer yanılmışım.
Gökte ay ararken ben seni buldum
Ey BEN!
Onu seven BEN.
Gözleri yolunu bekleyen,
Kalbine onu kiltleyen,
Ömrünü bu yolda tüketen,
Geceleri sessizce ağlayan BEN;
Bir sevdadır yaşamak senin yanında,
Mutluluk bir liman okyanuslarda.
Umutsuzluğa yer yok bizim yolumuzda,
Hayatımızda biter sevginin bittiği anda.
İçimde yeşeren bir tomurcuk kıpırtısı var,
Şimdi bir çiy tanesi olsanda uzaklarda
Elbet bir gün yağmur olup düşeceksin avuçlarıma;
Sessiz sessiz,döne döne,bir ilkbahar akşamında.
Hissedeceğim seni bütün varlığımla
Daha yakından tanıyacaksın beni avuçlarımda.
Bir deniz yıldızı olsan,
Ve bir gece kıyıya vursan.
Seni ellerime alsam,
Hafifçe okşasam.
Sonra fırlatsam denize,
Batıp kaybolsan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!