Mert olan namertle bir yola gitmez
İnsanın yüz akı bakmaz karaya
Gerçek bir dostluğun süresi bitmez
Ehli can olan tuz basmaz yaraya
Sevdası Hak yolu olan sapar mı?
Semada çırpınan aşk turnasıyım
Diyardan diyarı ölçerim zevkle
Sevgi pınarında giz kurnasıyım
İçmeyi bilene saçarım zevkle
Ateşim yanıyor közüm dumanlı
Sevmek yürek ister be dostum
Sevgisiz yürek cana zulüm
Ben sevgiye her daim kulum
Ne de güzel sevmek sevilmek
Ömrüm tükenirken düşüncemde sen
Dalmışım can kendi ruh hallerime
Kimse bilmez geldim ne haldeyim ben
Canım candan bezer dertlerim yakar
Saçıma aklarım düşmüş ağlarken
Günümü gecemi heder eyledi
Böyle bir sevdaya uğradı yolum
Dostlarım perişan halım söyledi
Uğruna önemsiz servetim pulum
Seherde eserken sevdanın yeli
Seni gören gözler benim
Sevdan ile yürek yanar
Yanan gönül değil tenim
Oluk oluk aşkım kanar
Sesim gelir duysa kulak
Derdi vurup soğu benden diyorsun
Bilmez misin nasıl soğurum senden
Sevdamı saymazsın hiç, gidiyorsun
Öldür, ayrılığı isteme benden
Çekemeyenler var bu sevdamızı
Ne bileyim sende merhamet yokmuş
Akan gözyaşımı sele çevirdin
O mahzun bakışın sinemi yakmış
Yangın yüreğimi küle çevirdin
Açılmaz kilitli gönlüm kapısı
Çölde kalmış sevda yelim eser mi?
Kurumuş ağacın kırılır dalı
Dolu vurdu bağa meyvem biter mi?
Viran oldu toprak kıraçtır hali
Gözyaşlarım inci cana düzdüğüm
Hasretinle yüreğime zehirli hançerini vur
Vur ki aşkın gücü alıp çöllerde gezdirsin beni
Seraplarda dolanırken al beni uzağa savur
Aşkın bin umut ektirip canımdan bezdirsin beni
Aşk kurşunu işlettiler bulunmuyor ki dermanım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!