Doldu yine yapraklar hüzün bahçesinde
Gökyüzü bulutlarla kasvet dağıtıyor
Özlemin yan sokağında güneş bize yarım bakmakta
Zaman akıp gidiyor pervasızca
Bana sonbaharları sorma seni hatırlatıyor
Misaldi yalnızlığım misal kalan bendeki yalnızlığım
Hitap edecek kimlerim kaldı etrafta
Durup düşünecek akıl mı kaldı bir yanda
Kırık kalplerin içinde acıyanlar var
Gidişin gözlerden uzak uzak kalmış sensiz yana
Vazgeçilmez sanıyorsan
Kendini
Birde şöyle düşün sevgili
Hitabım da bağırmıştım aşkımı
Sense
Oynatıp her tarafını piyasaya
Gidiyorum feleğin ortasında
Geçiyor hayat zamansız, acımasızca
İliklerime kadar dargınım dünya
Çıldırmışlığımın yanında
Kırgınlığımı bana sorma
Düşlerimde hayallerimde çık girme
Geçmişini satmışsan bir gecede
Kabullenmiş ümitleri var hecelerde
Aramalarım hata idi gündüzlerde gecelerde
Sinsiliğini bul sok diplerinde
Caddeler isyan etmiş bir ayın içinde
Bekle bekle dedin
Her zaman gülüp geçtin
Sanma gecelerin matemini
Hep ben çektim
Kayboldun sayfalarda
Öyle
Bir kelime söyle ki
Ne gitmek zorunda kalsın
Nede gelmek için bahane bulabilsin
Sadece
Hatanın kendinde olduğunun
Gönlüm hasret kalsa gelmek gitmek elde değil
Yanıp yakılsa emir bu uymamak elde değil
Musalla taşında kalsa bedenim
Gözyaşımın bir damlası yere düşmez gayri
Ağlaya ağlaya geçirdiğim gençlik çağı
Kurşunlar seni tanımaz bilirim
Bir mermim var adım yazılı benim için
Barut kokan sakalları mı gördüm aynada
Yüzümdeki çizgileri işaretledim rakamla
Ömür tükenirmiş bugün öğrendim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!