Kitap eder gönlümdeki her kelime
Sayfalarını yazacak kalem nerede
Gidenler salasız gidiyor Ya Rab
Onları şefaatin ile nail eyle
Ezan sesleri sardı dünyayı
Karanlıklar çöktü denize
Ağlıyorum sessizce
Gönül sayfaları birer, birer
Islandı habersizce
Kaderin ettiğine bak
Gönlümdeki mevsimi sorma bana
Benim için yaz derim kar yağar iken üşüyen sadece tenim
Dudaklarım çatlar ağzım kurur yağmurlu günlerin arkasından
Düşüncelerde ölür düşüncelerde ölür tüm saatlerim
Sevmek deme bana ben yaşadıkça ölürüm
Gözlerimde düşünür rüyalarımda görürüm
Günlerden on sekiz mart dışarısı tipi boran
Pencere açık oturuyorum anlamıyorum inan
Herkesin ağzında soğuk söylemi
Ben hissetmiyorum şu an
Kayıp giden sıcaklığım
Unutulmuş sevdanın
Düşünen yapısıyız
Terk edilen aşkların
Boş verilen kelimelerin
Her yere düşen hecenin
Gecelerin ve gündüzlerin
Otur bakalım şu yanı başıma
Dinleyelim yalanları
Ulen anlat işte
Gelmeden asıp kesiyorsun
Hüküm sende iken onca yapılanları
Bana acıları sorma
Anlatırım yüreğin kaldırmaz
O kadar insan olanlara rastladım
Ama
İnsan mıydı insan olmaya çalışan mıydı
Orası bir muamma
Kaybolduysam bu şehirde
Suç kabahat sende
Elin tutup bırakmadığım günlerde
Yaşıyordun her zaman zirvede
Bıraktım şimdi bak haline
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!