İsmail Esiner Şiirleri - Şair İsmail Esiner

Uzaktan küfrediyorum
Duymayan kulağın çınlasın
Senin adını anıyorlar
Her zaman
İsmimi uzaklardan duyasın

Yüreğimdeki hüzne dokununca
İsmin gelir dudaklarımdan
Sorma ne haldeyim
Gitmekten değil durduğum yollardan
Anlasan sendeki seni senin esrarını anlatsam

Denizlerde dalgayı hisset
Yaşanan şehirlerde
Kaldı bir yanım bensiz
Düşünür duruyor hayat sensiz

Dindi boran tipi fırtına

Sen leylamdın ben mecnunum
Çölde kaldığım susuzluğum
Ayrılığını anlatma bana
Gözlerimle baktığım yıldızımdın yıldızım

Anlatacak dermanım yok yoruldum

İnsana karaktersiz diye söyleme
Bir gün aynaya bakma ihtiyacı duyarsın
Kendini gördüğün zaman
Şaşırma sende
İnsansın

Dönüp baktığında arkana geçmişi yıktın sanma
Gözlerinle baktığın o yerler kaybolur mu bir anda
Yere düşen elmas bin parçaya bölünse
Biri sen sen olur mu fark ettiğin anda

Yıldızları saçlarına sakladıysan söyle

Dönüp baktığında arkana geçmişi yıktın sanma
Gözlerinle baktığın o yerler kaybolur mu bir anda
Yere düşen elmas bin parçaya bölünse
Biri sen
Sen olur mu fark ettiğin anda

Ben kayıp ettim kendimi
Saadeti mi ve gerçeği mi
Bulana vereceğim gençliğimi
Getiren yok mu geçmişimi

Düşman oldu herkes

Kayboldum fırtınalar içinde sensin
Yok oldum hayal gemisinde sessizlik
Yıkılan ben olsam içimde hep bir sensizlik
Varlığım kimsede serzenişlik

Koptum günler içinde fer yat figan

Çocuk kalan kalbimi
Açtılar
Anne
İçindeki beni çıkartıp yaktılar anne
Durup düşündüğüm dünyam olmadı
Beni benden çaldılar