Çıkmaz sokağın diplerinde kaldı umutlar
Çok sevişmeler gördüm çocukluğumdan beri
Aşkı umursamayan bedenlerin içinde
Yok olmak için değil varoluş
Kahpeliğin sahtekârlığın içinde
İsmini yazdırma bana
Şu Konya tepeden okur
Senin
İsminin baş harflerini
Geçmişini bana yazdırma
Dökülür tüm cümleler dudaklardan
Bir geceyi düşün birde gecedeki aydınlığı
Karanlıklar içinde çıkıp gelen sevdaları
Bir mum alevi ile ışıldayan yüzün ay parçası
Siyah geceler içinde yok oldu yıldızların parlaklığı
Kaç seneler geçti aradan
Düşüncesizliğin içinde yaşamın arkasına bile bakmadan
Yıkılan kırılan ve hüsrana uğrayan geçmişin
Geleceğini düşünmeden yaşanan hayatın acı ceremesi
İlerideki olacak uzaklıkların sessizliği
Kayboldum içimde kayboldum kendi kendimde
Bulmaya çalışmıyorum hiçbir şekilde
Sevmeler acı verse de
Ben hep sever iken ağladım kendi kendimce
Dualar içindeki isimin idi geçmişimi silip giden
Kapandı tüm kapılar
Aşkı anlamak için var
Sev beni sev sarmala
Sevmeyi sadece bende anımsa
Seni öperken iki kere sevdim
Kalmak can yakıyor kaldığım yerden biteyim
Geçiş süreleri acıtıyor canımı
Tutma ben sevilmediğim yerden gideyim
Bırak dünya tutma beni bırak ben gideyim
Yaşamın biraz uzağındayım
Elveda diye bilmem için benim senden gitmem gerekli
Hani o gökyüzü vardı bildiğin gecesi siyah gündüzü mavi
Bileklerinde yıldızın gezdiği künye gibi
Koynundakini hatırlamıyorum artık neydi simgesi
Düşün yıl oldu belki senelerin evvelîsi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!