Yokluğun dolmuyor başka kimseyle
Gözlerim hep seni arıyor anne
Ben hala senin o ürkek yavrunum
Hasretin çok yaman vuruyor anne
Kimseler sen gibi sevmiyor beni
Son kez duyurmadan sana sesimi
Bir gece verirsem son nefesimi
Hayatın boyunca sakla resmimi
Ve zikret dilinde her an ismimi
Bilirim dağ gibi önünde engel
Sevilmeden sevmek ne büyük bela
Gönül aşk sarhoşu seviyor hala
Nasılsa girmişim dönülmez yola
Artık gülsem de bir bedbaht olsam da
Sevemedim diyor tamam eyvallah
Nankör kulun tekisin
Git başımdan ar bilmez
Zannetme sevilirsin
Benden sana yar olmaz
Sende his sorunu var
Menzilinden çıktım hanım efendi
Mutlu yarınlara koşarım artık
Sen istemiyorsan ben hiç istemem
Hasret duvarını aşarım artık
Kulun kölen oldum tutkum gereği
Hava soğuk ama ellerim sıcak
Anlasan ayrılık hiç olmayacak
Son kez görüyorum o gözlerini
İlk kez duyuyorum bu sözlerini
Ne kelam ettimse dinlemediler
Senin dediğin farz bilindi sanki
Sayende yabani, meczup dediler
İnsanlık sıfatım silindi sanki
Rahat bırakmıyor hatıralarım
Mevla’m herkesi bir yaratmıyormuş
Böyle âdemoğlu bulamazsın ki
Aşkın cehennemi aratmıyormuş
Sen başka biriyle olamazsın ki
Varlığın rahatsız ederken beni
Lapa lapa yağan karı izlerken
Gözyaşım süzüldü cam kenarında
O aciz halimi evden gizlerken
Yüreğim ezildi cam kenarında
Beni kızdırmayı ne de severdin
Diyar diyar ran eyleyip süründürseler
Razıyım tek; sen üzülme dayanamam ben
Aldırmam bana ister deli desinler
Sana kötü demesinler dayanamam ben
Sen sev, sevme kadir bilme yine severim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!