Sen
Gök kuşağının yedi rengi
Sen
Bir gülün nazlı hali
Sen
Gitarımın telleri
Gitme gülüm üzülürüm ardından
Hasret olur gecelerim ağlarım
Merhametim sana olan saygımdan
Kurdu kuşu var karşıki dağların
Satırımın son noktası
Sol yanımda gül goncası
Senden başka yok sonrası
Ben seninle çok mutluyum
Gül aldım demet demet
Öptüm bu gün kokladım
Hasretine düşmüşüm
Bilsen nasıl zordayım
Yollarıma engel koydun
Bir göründün bir kayboldun
Ne aradın nede sordun
Bu nasıl aşk gülüm böyle
Ben artık adına şarkılar yazmam
Kalemin kağıda sabrı tükenmiş
Mutluluk dediğin raflarda roman
O büyük sevdalar çok eskidenmiş
Yorğun düştüm vakit çok geç
Sana susuz gideceyim
Bu karanlık gecelerde
Hasretinle eleleyim
Çıkar yolu yok bu aşkın
Ben sevdanın tarifiyim
Mutluluğun şahidiyim
Romanların sahibiyim
Benim adım çılgın aşık
Yıllarca aradım ümit tükendi
Hislerim tarumar mutluluk heder
Gözyaşım bu hicran böyle bitermi
Bu bana yaptığın doğrumu kader
İsterdim seninle sürsün bir ömür
Bu sevda ne yazık tükendi bitti
Maziyi andıkça içim ürperir
Sayende bir tanem dertliyim şimdi
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik