Ne zaman dinecek gözümde yaşlar
Hüsranla bitti hep benim aşklarım
Gülmedim bir yağmur tanesi kadar
Hasretle geçti hep benim yıllarım
Gözlerim maziye dalıpta gitmez
İnanki ben sana hasret değilim
Bendeki resmine ellerim deymez
Sen gittin gideli ben çok değiştim
Aşık oldum ben gönülden
Vefa umdum bir kalpsizden
Suçum sevmek kaderimden
Çektiğimi ben bilirim
Gizli bir bakışın ifadesidir bazen hayat
Bazen susuzluk bazense açlık
Sahip olamadıklarına
Duyduğun özlemdir
Bazen sağır olmaktır
Bazense haykırmak duygularını
Kırk dereden su getirdin
Her gün başka bahane
Hep yedekte beklemekten
Yorğun düştüm bir çare
Yüreğim ayrılık derdine düşmüş
Gözümden hasretin yaşları damlar
Vefasız sevgilim sözüme küsmüş
Her aşkın kendince bahanesi var
Dünden bilmiş bu günleri
Zaman bunu doğrulayan
Gerçek oldu hep sözleri
Atatürk benim babam
Boşuna döktüğün bunca gözyaşı
Maziden hatıra bir anı oldun
Aşkımız adına bu son kararı
Verirken sevgilim banamı sordun
-
Cahit Telkök
Tüm Yorumlarkimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik