İsmail Bozkuş Şiirleri - Şair İsmail Bozkuş

Bazen sorarım kendime
Geçmeyi bilmeyen zaman ne çabuk geçti
Kederler içinde ben böyle yaşarken
Ömrümün üstünü anılar örttü
Kim beni sevdi kim haklıydı
Kimler benden bir şeyler koparıb aldı

İnamak istemem gördüğüm rüya
Senin dudağında bir başka isim
Sen başka bir gönle girmişsin güya
Senden bana kalan yırtık bir resim

Korkuyorum artık uykularımdan

Gözümden akıyor bu gün kederim
Gülmedi bahtımız sevdadan yana
Mademki kararın bu kadar kesin
Ardından yalvarıp kal demem sana

Sarmış Dört Bir Yanımı
Hüzünlerim Kederim
Yokki Başka Gönülde
Bana Ait Bir Yerim
Savrulan Yaprak Gibi
Ümitlerimin Rengi

Bir ömür sürecek derken sevdamız
Ümidin yerini korkular sarmış
Ayrılık sözünü senin dilinden
Kaderde ne yazık duymakta varmış

Gideceksen işte yol
Yalvarmamı bekleme
Yüreğim kanmaz artık
Söylediğin sözlere

Ne falcıyım nede medyum
Ne keremim nede mecnun
Senin bana olan borcun
Fazlasıyla ödenecek

Neden Bunca Çile
Gönlünce Yaşamak Varken
Neden Bunca Hasret
Mutluluklar Dururken
Neden
Neden Durmaz Sözünde

Uzakta değildi ümitler bizden
İnanki bir tanem duyabilirdik
Kaderin ettiği bu naza rağmen
Seninle bir yuva kurabilirdik

Kim demişse yalan demiş
Aşkın yüzü çok karanlık
İki gönül bir olduda
Dar geldi bize samanlık