İsmail Bozkuş Şiirleri - Şair İsmail Bozkuş

Bana aşktan söz etme hiç
Sevmeyi sen bilemedin
Yanlızlığa yelken açıp
Günlerce rüzğar bekledin

Yaprak bile kıpırdamaz

Kaybettiğin aşklarının ardından
Ah çekipte sakın etme hiç tasa
Ne çileler çektim senin aşkından
Sen kendini hazırladın bu sona

İtiraz etmeden ben kabullendim
Ardından gitme kal dur diyemezdim
Bu kadar gurursuz sanma sen beni
Ardından ağlayıp yaşlar dökmedim

Ellerim eline son kez dokunsun

Bilmediklerini biliyormuş gibi
Görünmen sadece kendini
Kandırabileceğin bir yalandır

Seninle Ayrılık Olmasın Sonum
Şimdiden Bileyim Terk Edeceksen
Kederler Hüzünler Yakmasın Beni
Gönülden Sev Beni Sen Seveceksen

Halamı Kanıyor Gönlünde Yaran
Halamı Sen Beni Unutamadın
Halamı O Eski Şarkı Dilinde
Bu Akşam Yinemi Sen Beni Andın
Artık Dursun Bu Kederli Saatler
Bitsin Artık Bana Olan Bu Aşkın

Dün Akşam Rüyamda Seni Gördüm
Hüzün Dolu Gözlerinle Beni Seyrediyordun
Sanki Bir Şeyler Söylemek İstiyordun Bana
Söyleyemiyordun
Karşımda Öylece Duruyordun
Ben Sana Yaklaştığımda

Bitecek elbette bu bekleyişim
Gözlerim gülecek bir gün benimde
Ektiğim umutlar yeşerecekler
Gönlümün en tehna köşelerinde

Sen Beni Suçladın Bende Kendimi
İstersen Bu Aşkı Elinle Öldür
Hep Böyle Olurmuş Bitince Sevgi
Bir Suçlu Var İse Oda Bu Gönül

Bir Sebeb Arama Bahane Bunlar

Aman aman halim yaman
Dumanlı bu dağlar duman
Yokki beni bir anlayan
Garip kaldım gurbet elde