İsimsiz Şiir Şiiri - Bilal Maral

Ben sevda hapishanesinde müebbetlik mahkum
Aşk hücresinde cezamı çekmekteyim
Sevgisiz geçiyor burada günlerim
Rüzgârlara kuşlara anlatıyorum derdimi
Sensizlik ne demek
Sevdasızlık ne demek.

Avuç içi kadar bir umut penceresi karşımda
Dışında hasretten parmaklıklar
Hayata tutunmaya çalışıyorum pamuk ıplıgınde
Arada bir görürsem güneşi
Bir kaç bulutu, kuşları, yaprakları
En büyük güzellikleri hayatın bunlar bana
Aklıma getiriyorum seni bu güzelliklerle birlikte
Hafif bir rüzgâr giriyor pencereden içeri
Bir kaç yağmur damlası
Seviniyorum seni düşünerek
Belki saclarını okşayan rüzgârdır penceremden giren
Tenime değen
Belki ıslandığın yağmurdandır getirdiği
Belki biraz kokun
Belki biraz sen!

Hatırladığım seni hayal ediyorum sonra
Saclarını boynundan önüne salısın
Sonra dağıtman saclarını
Rüzgâr dans ederken saclarınla
Ah o salına salına yürüyüşün
Baktıkça doyulamayan, Eşsiz bir manzara gibi güzelliğin
Yeni doğmuş bebek masumiyetinde gülüşün
Ve gün ışığını bile kıskandıran ay gibi parlayan gözlerin

Aşkından düştüm bir sevda damına
Yollar uzak, dağlar, denizler var aramızda
Dünyalarımız ayrı gayrı, sanki girmişiz bir peri masalına

Daha ne olsun ki bunlardan başka
Sana kavuşmak bir uzak masal bana