İsimsiz Şiir Şiiri - Jale Keskin

Bu gece kandilim oldu,
Sokak lambası.
Berduş zamanın loş aydınlatması,
Kalemin gölgesi kâğıt üstünde,
Belli değil hecelerin,
Virgülü ve noktası.

Küçüldü zaman küçücük,
Ruhum kanatlanıp uçacak amma,
Kalkmadı üstündeki göçük.

Ne aşk acısı, ne gönül yarası,
Bilen var mıdır
bu gecelerin kaçtır hava parası.
Beni uyutmayan nedir?
Belki de,
Üstadın dediği gibi;
Şairlik denilen cüce sanatın soytarısı.

Akrebin zehri gibi sarıyor edgar,
Ne, neden, niçin sorular, sorular.
Hepsi cevapsız,
Daralan göğüsten çıkan soluklar.

Bilenler susuyor,
Bilmeyenler lafazan, geveze.
Üç karışa, beş arşın takas
Al sana hendese.

Kendi kendime habire soruyorum,
En sonunda,
Yürü git Ukala ben yatıyorum.

Hendese; Geometri
edgar; mızrakçı