İsimsiz şiir Şiiri - Cafer Yılmaz

Cafer Yılmaz
171

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

İsimsiz şiir

Bir duvar... bir pencere...
Gökyüzü pencere kadar.
Nasıl bir yanlızlıktır ki
Bağırsan gök gürler
Ağlasan sağanak...
Şimşeklerin yürek kadar...

Koskoca bir koğuşa sığmaz bu yalnızlık.
Çarpar gelir suratına duvardan.
Ufuk çizgisi...umudum benim...
O da pencere duvarı kadar kısa
Pencere duvarı kadar kopmuş odadan.

Bazen resimler çizerim camında
Bulutlar ilham...
Arada uçan güvercinleri saymazsam
Sigaramın dumanından da yaparım resim
Bir acılı iç çekmesi
Sonra hasret kokar buram buram...

Cılız bir ampuldür tepende yanan.
Sen ona güneş diye bakarsın...
Ve güneş söndüğünde
Ancak pencerene sığan
Üç beş yıldızı toplarsın...

Kavgadan yeni çıkmış bir sokak serserisiydim.
Vuruldum sol yanımdan barut kokusu üstümde...
Dört duvar arasında
Yaralı bir enkaz...
Senin yüzünden bu yalnızlık
Bozar mısın gelip görüş günümde...

Hani bazen olmasa pencereme konan güvercin...
Ve bulutlar örtmese benim maviliğimi...
Yaşadığının bile farkına varmazsın...
Zaman kalp atışı
Saatler nefes...
Bunlar bozar sessizliğimi...

Senden önce yaşanmışlıkları
Toplu mezar gibi gömdüm bir yere...
Bu yüzden bu yalnızlık...
Bu yüzden bu acı...
Zincire vurdum kendimi yüreğinin içinde
Ne duruyorsun? İdam edecekler... beni götür bir yere...

Gece olduğunda uzanırım ranzama
Gözlerim takılır pencerede yanıp sönen yıldızlara...
Bir efkar sigarasının ateşi gibi...
İçine çektiğinde kor
Bıraktığında köz...
Benzer beynimdeki tüm umutlara...
Sessizliği bilirmisin her akşam olduğunda
Gölge oyunları oynar mısın
Pencereden sızan bir avuç ışık...
Kaybolur uçsuz bucaksız odanın duvarlarında.
Sen...evet sen.....
Sessizliğin dilinden anlar mısın?

Bütün dünyam bu şimdi...bir oda...bir pencere...
Bir de pencerenin ardında sen...
Dağ olsa yıkılır ayaklarında bu yalnızlığın...
Denizler taşar süpürür eteklerini...
Yıkılır duvarlar deprem gibi üstüne
Ve çekilir her şey...yerindeyse hala penceren...

Kaybettim kelimelerimi duvarların içinde...
Gözlerim asılı kaldı yıldızlara...
Pencereme sığdırabildiğim kadar bütün umut.
Yık benim duvarlarımı...nefessiz kalmadan
Feraha kavuştur...
Götür beni boğulmadan upuzun ufuklara....

19/10/2007

Cafer Yılmaz
Kayıt Tarihi : 23.10.2007 06:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Cafer Yılmaz