İsimsiz Şiir Şiiri - Zeyneb Özer

Sen
Ellerinde baharı taşıyan çocuk gibisin
Gözlerinde bir ışıltı,
çehrende bir tebessüm...
Kışımı yaza çevirdin tebessümünle.
Anne şefkatisin annesiz çocukların.
Annem gibisin
Anneme kızdığımda bile,
anne diye ağlarım loş odalarda.
Sen
sana kızgınken bile, ihtiyacım olansın...
Mersin'in vazgeçilmez denzisin,
her baktığımda içimi huzurla dolduranımsın,
ama tuzlusun, içilmezsin.
İçilmezsin ve vazgeçilmezsin
Sabaha doğan güneşimsin,
her akşam batan.
Bir varsın bir yoksun,
Bir varız bir yokuz
Aslında sen
başlayıpta yarım bıraktığım her şeysin
yenilgilerim,
yıkılan hayallerim,
sönen ümitlerim...
Sen bana çok yakınken bile
Özlediğimsin...