İsimsiz Şiir Şiiri - Veyis Kesgin

Dün gece usulca kaydı gözlerim,
Yıldızları izlerken kara topraklara doğru,
Tacize başladı acılar ordularıyla,
Baskın yedim,vurgun yedim kara sözlerinden.

Nöbet tuttum uyumadım,umutlarımın üstünde,
Nöbet tuttular umutlarım yarınlara,
Nöbet tuttu isyanım elinde sevgi silahıyla,
Alaca şafaklarda yine baskın yedim.

Vurgunlarını yedim zamanlar uzatıldıkça,
Dayanamadı hayallerim,mevziiyi terk etti,
Dayanamadı birkaç zayıf umutlarım,
Firar ettiler benden,onlarda senden yana.

Bırakıldım sabahlara,
Yaşlı gözle,yaslara hazırlanacak kalple,
Fermanın çıkardın gelmeyecek zamanlara,
Bıraktın beni bir alamet zindanlara.

Dayanamam,dayanamam zamansız mahkumiyete,
Firar eylerim,umutlarımla özgürlüğüme,
Bırakmadan ellerimi,bırak beni usulca güneşime,
Nöbet tutuyorum halen hayalinin başında umutlara.

Ellerini uzat bana,
Gözlerini yine kesgin ce dik gözlerime,
Bekle de beni,yarınlarına,sabahlarına bekle de,
Yine pusuya düşürüldüm senden yana.

Sevgiliden vurgun yedim sevgiden yana,
Üstüme geliyor gecenin her bir gölgesi,
Gölgelerde saklanıyorum,
Çıkarsam sensiz güneşe,vurulurum,düşerim gözlerinden.

Düşlerimdi parlak yarınlarda parıldayacak olan,
Dün gece nöbet tuttum düşüncelerimle,
Birkaç asilik kurşuna düzüldü,
Birkaç acizlik ihanet etti.

Beynimde patladı zehirli kurşunlar,
Kalbime saplandı dikenli şarapneller,
Ben yaralı,seni beklemek,nöbetler kutsal,
Ben yaralı,toprağa saplandım sen uzaklaştıkça yanımdan.

Yine bekliyorum,
Beklemeliyim de,
Yarınların güneşini,
Seni,umutları.