İshak Özlü Şiirleri - Şair İshak Özlü

Siyah saçıma beyaz düşmeden,
Gönül sarayımda özlem pişmeden,
Gören gözümün feri geçmeden,
Gel sevdigim,Ömür bitmeden.

Sana koşan ayagım durmadan,

Bu şiirimi tüm Depremde hayatını kaybedenlere ve geride kalanlarına ithaf ediyorum.

Anam vardı,dilleri beni sever,
Babam vardı,gözleri beni süzer,
Kardaşım vardı,çevremde gezer,
Bir anda yok olup nere gider.

Bu vatan için canını feda eden kahraman şehitlerimize ve geride yüregi yanık kalan yakınlarına ithaf olunur.

Üs bölgesi telefon çalıyor,
Tezel Binbaşım ahizeyi alıyor,
Gülperi,nişanlısı Ali'yi soruyor,
Konuşmayı patlama sesi kesiyor.

Kaygılarım bulut oldu başımda.
Tad kalmadı soframda aşımda.
Göz yaşlarım yagmur gözümde,
Yalnızım dostlar yalnızım özümde.

Aşk denizinin yüzücüsü oldum,

Köyümde dügün var.
Davetlidir agalar,beyler.
Kınalı parmaklara takılı ziller,
Çalıyor defler,oynuyor kızlar.

Kazanlar sıralı yemekler kaynıyor,

Kahırla yaşarken baharı buldum,
Hayal etmezdim kollarıma aldım.
Deniz şahit saçlarında ellerim,
Kavuştum derken yüzün görmez oldum.

Pamuk ellerine yüzümü sürdüm,

Fersah fersah denizin dibinde,
İnci mercan gördüğüm sen.
Gülün kokusunda,bülbülün sesinde,
Yaşattıgım suna boylu sen.

Uğruna dağları delip geçtiğim,

Bulutlar toplandılar biraraya,
Renk aldılar beyazdan karaya,
Karar verdiler yagmur olmaya,
İnceden inceye yagmaya.

Yagmura hasret kara toprak,

Sevdan yakacaksa yanarım,
Özlem duyulacaksa duyarım.
Varılacak sen olduktan sonra,
Kanadanın kutbuna bile giderim.

Vatan ugruna can vermedik mi,

Gökkuşagını,gökte açar sanırdım,
Fırtınayı denizlerde,kutuplarda,
Depremi kara topraklarda,
Seni tanıyana kadar.

Sevgiyi; annenin yavrusuna şefkati,