İshak Özlü Şiirleri - Şair İshak Özlü

Türk delikanlısı bir güzel kız görür,
Kız'dan habersiz,kendince gönül verir.
Kız'ın sevdiği varmı,düşünmez Dunkof,
Kendi yanlışları dehlizinde yürür.

Sevğisine kız'dan karşılık bulamaz,

Küçük dünyamdan büyügüne geçtim,
Mevsimlerden ilkbaharı seçtim.
Her gülün özündeki sevgiyi,
Ailemin yanında doyasıya içtim.

Bahara doydum yaza geçtim,

''Dayak cennetten çıkma''demiş!
Bunu diyen bence halt etmiş....
İnsanlık düşmanı Balta'm,cahilim,
Yobazlığına cenneti ortak tutmuş.

Anası sever çocugunu,döverek,

Bilirim kızarsın için için,
Begenmezsin yaptıklarımı.
Ama sormazsın niçin.
Sende bilirsinki,
Çok veren maldan,
Az veren candan.

Sen ellerin oldun sevdam,bende.
Senin olmadıgın yaban elde.
Zincir vurulsada yüregime,
Yaşar adın,zikir eder dilde.

Baktığın yüz hayli yaban sana,

Mezar toprağına belenmiş tenim.
Milletim uğruna sırtta kefenim.
Serhat boylarında namlu ucunda,
Ölümle kolkola dans eden benim.

Adım Türk şanım Türk ezanla konmuş,

Merhum Sakıp SABANCI ve geride kalan sevenlerine ithaf olunur.

Sakıp Ağa gözlerini yumdu dediler,
Seksenbir İl'den cenazene geldiler.
Hiç bir işadamına nasip olmayan,
Gerçek bir sevgi ile candan sevdiler.

Milletim gaflet uykusuna daldı,
Hainler içimizde yol aldı.
Ülkem altmışyedi yıl geri kaldı,
Uyan Türk Milleti uyan.

Gardaşım dinini satar oldu,

Yılların Fosili bulundu, namı Elmas adı Kömür,
Kömür istedi ekmeğe karşılık koca bir ömür.
Yanıcı ve patlayıcı Gaz'larla dolu Ocakta,
Nasıl kazanılır Ekmek parası,çeken bilir.

Her gün ailene yeniden veda edersin,

Babamın yurduna,sessizlik çökmüş,
Yuvalanmış Baykuş,ötüyor şimdi.
Büyüdügüm evim,sıvasın dökmüş,
Sahipsiz dumanlar,tütüyor şimdi.

Bu ocak bir zaman,neşe saçardı,