İshak Aras Şiirleri - Şair İshak Aras

Şiir yaz dediler heceli olsun
Şairler içine düştüm bir kere
Dediler sözlerin ateşle dolsun
Kalemle harlandım piştim bir kere

Şikayetim var

Güneşimi kaparıp başıma gölge yıktın
Dağı taşı düzlerim hepsi senin yüzünden
İnanmıştım ben sana peşime yalan taktın
Kör mü oldu gözlerim hepsi senin yüzünden

Kimiz biz neciyiz, nedir? Gayemiz
Kulluktur her daim sözümüz bizim
Akılla nefisle, nedir? Mayamız
Bir damlacık sudur özümüz bizim

Sırat-ı müstakim

Çok emek sarfederek, yolu irfana varan
Güzel gönlü kırdıysam, dilim silahtır bana
Mazluma sırt çevirip, kolu bedbahtı saran
Zalimle bir durduysam, yolum günahtır bana

Güzel şiir yaz dediler
Sinemde ki yarı gördüm
Al bir yere kaz dediler
Sinemde ki yeri gördüm

İsmini anmam daha bundan böyle düşde gör
Renkten renge dönersin istersen kına beni
Bir ayağın çamura saplanınca düşde gör
Siyah saç senin olsun yazdır akına beni

SÖKE

Kırmızı beyazı, göklere salın
Efeler yazılsın, maviliklere
İstiklal Marşı’yla, rüyaya dalın
Birkere yazıldı, bu yüreklere

Bu nemenem iştir, nasıl oyundur
Cenaze evinde, saz çalan gördüm
Baştan başa, bir kaç fasıl, soyundur
Arsızlanmış yüzde, söz çalan gördüm

Boş sözlü ağızlar, pek yalak durur

Bir avuç toprakla bir damla sudur
İnsan mayasını bulduğu zaman
Cürmümüz nedir ki bir nefes hudur
Sırat-ı müstakim olduğu zaman

Kalmayınca bir gün yüzünde düzlük

Kıyamet mi yaklaştı kullar değişti birden
Sırtımı yasladığım dağa güven kalmadı
Bakın son elli yıla, dallar değişti birden
Meyvesini yediğim bağa güven kalmadı