İshak Aras Şiirleri - Şair İshak Aras

Dik ol, elif misali, başını indirmeden
Bir kez olsun dönüpte, gözlerime baksana
Karanlığı istemem, ziya mı söndürmeden
İnan ki yalanım yok, sözlerime baksana

Sepette çiçeklerim, koskoca bir tutamdan

Ömrümün anlamısın sözlerim alay değil
Sensiz geçtiğim yollar inan seni anlatır
Akıp giden zamanın idraki kolay değil
Sensiz içtiğim yıllar inan seni anlatır

Şişirip şişirip, güm! Patlayanın
Sakızı tutar mı, ince hesapsız
Tek ayak üstünde, ip atlayanın
Ölçüsü tutar mı, bunca hesapsız

İnce sırat

Dokuz aylık göbek bağı
Çaldı beni, aş peşine
Ömür denen, kabak tağı
Saldı beni, yaş peşine

İlk önce dinlerim insan olarak
İtibar görmeye, bey aramadım
Kibirsiz sözlüye, noksan olarak
Anlamsız kelime, şey aramadım

İnsan denilen neki, bir orta birde peki
Rüzgarda uçtu eki, ayraç kaldı elinde

Hayvan girmez ağıldı, merhametsiz sağıldı
Vurdu kırdı dağıldı,  kırbaç kaldı elinde

İnsandır küçük alem

aç gözünü gönülden gönül gözü açılsın
alemleri yerleştir küçük kalbin içinde
yazdır O’nun ismini binbir ismi saçılsın

Bütün varlık içinde insan oldum ben insan
Canlılardan ayrıldım, akıl, fikir bendedir
İrademin yanında, kâh bütünüm kâh noksan
Zengin, fakir ayrıldım, üstün, hakir bendedir

İnsanım insan

Benim de fikrim var, insan olarak
Dinç olan aklımı, yormayın yeter
Belki de bir azam, noksan olarak
Öyle yaratıldım, görmeyin yeter

İrşad

Yaradılış gayemdir, dualı münâcatım
Aciz kalmış bir kula, b'akışım sevilmez mi?
Nefesimde sıkışmış, sevilmektir hacetim
İrşadla aydınlanan, hak işim sevilmez mi?