İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

her yalnız kalışında
acilindesin kalbimin

sedyede sereserpe
ruhsuz bedenin..

kapıyı aç hadi

zeyn'ep

beni


bu

mutluluk uzak değil aslında
uzak olan sensin

sevgi kalpte evet
ama mesafeler metre cinsiyle ölçülüyor maalesef

saldırgan her tutumun altında
çaresizliğin alt metni yatar

ve iyilik dediğin
suya atılacak kadar kıymetsiz değildir

seni severken
muhtemel aşklara yapılan bir ihanetin
haini gibi hissediyordum kendimi

sanki herkes papatya
bir sen gelinciktin sevgilim

aslında ağaca aşıktım yalan yok

bir elmanın yarısıydık seninle

aynı anda
ayrı dallarda

kök salmış ağacımız

mutluluk ağır gelir kalbe
ayrılık ağır,
yalnızlık
ağırdan da ağır

ağrıyoruz bildiğin

ağlardı,

ağzı kulaklarına varacak kadardı ağlamışlığı

önce sesi çıkmazdı
boğulurdu içine