İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

eskisi gibi uçuruyor mu rüzgar
saçlarına tünemiş kuşları

rüyanı yoruyor mu yine
aşkın suratsız falcısı..

bir iyilik yapsan da kahve ısmarlasan gözlerinden
ne makbule geçerdi
ah bir bilebilsen

falından üç elma çıksa
üçü de bana çıksa

sonra dişlerin arasında sıkışır dudağın
bir keşkenin uçsuzluğunda

gövdesinden kopar dal
ormana küs bir ağaçta..

sonra dişlerin arasında sıkışır dudağın
bir keşkenin uçsuzluğunda

gövdesinden kopar dal
ormana küs bir ağaçta..

sonra dişlerin arasında sıkışır dudağın
bir keşkenin uçsuzluğunda

gövdesinden kopar dal
ormana küs bir ağaçta..

biliyorum çok geç artık
çok geç' demek için

aşk köprüyü geçmiş
ayrılığa dayı demiş

içinde yer etmiş bir ben var
kalbini fetheden aşk
gözlerini bürüyen kara

ah işte o ben miyim bilmiyorum
işte budur aramızdaki

bir kaşık su iki kişiyi boğabilir en çok
iki kere boğmaz

biri
diğerini öldürebiliyorsa eğer
bu

yaz bitmemeliydi
böyle başlamadan biten şeyler gibi

yaz bunu,
aklına yaz
kalbine

sonra gezmelere çıkarız onunla
o güz senin bu güz benim derken
dökülür son yaprak
konfeti gibi başına

ağaca çizdiğim kalpten kazırım adını