Geceye ay düşer,
Sen mehtap dersin gülümsersin,
Ben kor derim,
Buram buram yağmur kokarım
Bir martı geçer denizin üstünden uçar,
Senin kanatlarını alır gözlerin
Gözlerin uçurum kaybolduğum
Hep on ikiden gidip vurulduğum
Aşkın gönlümde pespembe
Bu kaç oldu sensiz uyuduğum..
Enkaz altında kalbim
Tut ki şu can çekişim
Ağlama,yalandan,serserim
Ruhum takipte,zilde bir elim.
Bir ağaç olsam,
Dalıma konan kuşları incitmem ben.
Asla git demem.
Misafirperverim aslında,
Asla kalbini incitmem.
Çok öterse sus demem.
Bırak git sende işte,
Ağlama siirlerime
Yarım yarım, bende bütün,
Bilmezmisin,çok mübalağa kokarım
Sen bir dersin,bin işitirsin,
Sen bir yıkarsın, ben hep yakarım,
Gölgesinde dinlendiğim ağacın,
Gövdesinde biriken Kabukları var ya hani
Bana senelerin kasvetini hatırlatıyor
Öyle derin ,kahverengi, ne sığ ne de siyah
Hem huzur verir hem de hüzün hali
Yüreğim yüreğine bilmem anlatabildim mi?
Masalları kahramanlarından ötürü
Sizi yaptıklarınızdan ötürü unutmuyorum
İki farklı zamanlarda iki ayrı vakalarsınız
Unutmadan düşündüğüme, aklımı alkışlıyorum
Mutlu musun zalimliğinle kibrinle kul
Allah ,eline kul hakkı verdi diye mi ?bu gurur
Bir avuç topraktan yaratılan değil mi bedenin
Yoksa her tohuma annen, insanlık mı kurutur?
Hey baksana şu karşıki dağlara
Gönlü şiir kokmayan insanın
Kursağında birikmez kelimeler
Bir ip gibi ,düğüm düğüm olmaz acısı.
Onlar daha kendini keşfetmemişler
Ne bilsin ruhu ,gam çekmemişler,
Kimbilir?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!