Ben sana bir balıkçının zihniyle sesleniyorum
Rastgele hadi diye kalbine attığım ağlarım
Her zaman bir ümitle günlerce seyre daldı kayıklarım
Sana şiirler yazdım hiç okumadın,
Dokunmak istemedin mabedime belli.
Sana dostluklar biriktirmiştim evvel öncesi,
Gittiler,el gibi,sen göremeden üstelik!
Karşıya geçerken önce biri,sora ikincisi,sonra tekrar ilki.
insanlar çok mutluyum biliyor
hayır çok gülüyorum
o kadar derin ki kahkahalarım
duvarları delip geçiyorum
Çığlıklar ortasında bağır çağır susan bi çocuğum,
Umudum tutunmak,
Çok yorgunum,
Ne olur uzaklaştır gölgelerini..
Benden hiçbişey alamazsın!
Öfkemi bile!
Öfkem emanettir benim insanlara
Bırak! misafir etme,
Alamazsın hiçbişey dokunamazsın mabedime,
Seni alırsın en fazla,
Bak yine uykularım aldı beni benden
Hüznüm boy boy kol geziyor boşlukta
Çaresi olmayan bir yola girmişim
Devam etsem uçurum,kalsam ucunda
İhanetine borçludur,yüzün sanıktır
Ve sonra..
Devam eder ya hayat güllük gülistanlık,
Bi ilk bahara uyanırken çiçek,
Zaman tutulmasında ezilir bi tanesi,
Yaramaz çocukluğun tek adımında,
Şehrime yağmur yağıyor sevgili!
Sen, mübarekten daha sevgiliyim diyorsun,
Yağmur yağıyor toprak kokuyor,
Sen hep özhasret kokuyorsun..
Hiç konuşmadan dinle..
Kalbime sigamadigim anlar oluyor
Duyuyor musun
Gözümde büyüttügüm kışlara
Güneş tepeden bakıyor
Görüyor musun
Hayatta bize o kadar çok yalan söylediler ki
Ne masumun masumiyeti kaldı
Ne de dürüstün samimiyetine inandık
biz hayatı böyle tanımadık,hep yanlış insanlar yüzünden
Yanlış tanıdık, yanlışa göre doğru yaşadık..
Mutlu gözükerek, hissiz, halsiz,yorgun,ağır ve sıkılarak..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!