Sanki yeryüzünde ayaklarımın altındasın ölüm
Bir yıl değil kaç yıl geçti, bitmedi bitmez bu hüzün
Adına imtihan demeselerdi ,çekilmezdi dünya yükün
Kader yazılanı yaşattıysa,,çabamla bağı neydi? iki gözüm…
Buda bir tecavüz değil mi ?insana olan insanlığıma
Keşke keşkelerinizi bir kır kahvesinde bırakıp
"İyi ki" lerinize,deniz manzarasında kadeh kaldırsaydınız..
Ölüm değilse bizi ayıran,
Neydi bu acelen ey hain ?
Bak ,silindi gitti ayak izlerin,
Sahi, sen, öyle nasıl gittin?
Yıllar geçti ,hiç unutmadım.
Kim diyebilir asırsız bedenim
Bir deri bir kemik başarıların sahnesinde..
Rolüm hatırlatmak, yinelemek,sayıklamak..
Zordur yaşamak,,
Kimbilir hoyrat bi kuş uykusundan uyanıp
Aslı yok iddiaların
Kimseyi sevmiyorum
Zannettiğimi sevmiştim
Sevdiğimi zannetmedim
Şu an çok eminim
İnsan ömründe olduğu gibi
Kış ,bugün gelmedi ki ;a dost ! bu ne telaştı?
İçimde tutukluk yapan tek mevsim ocaktı,
Hani Kazma ,kürek,,kapıdan baktıran,yaktırandı?
Her hane vip ,soğuğun anılışı artık rahatlıktan mı?
En çok kendime küstüm bu hayatta
Darıldım,yemyeşilken soldurdum çiçeklerimi
Ömrümün bahar sezonunu kapatıp
Kış’a aşık oldum ,iyi mi?
Mevsimde güzel durdu aşk,
Gözlerim ela ,kahve duruyor karanlıkta
Ellerim küçük,kısa kalıyor tutunmaya
Yüreğim mai ,ne karanlık ne alaca
Ruhum fena,ağır geliyor,vücuduma
Aşk ;beddua yemiş gibi, illet hastalıktı ya,
Dört yapraklı yonca arama telaşımızdı çimlerde
Dört diye diye bitti, ezdiğimiz papatyaların ömrü,
Biz karıncayı bile, ezmekten çekinen çocuklardık
Hangi ara gitti içimizden insanlık,neden çürüdü?
Ah verebilseydim sepet sepet gülleri yüreğime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!