Annem Gibi Şiiri - Tahsin Özmen

her sabah Annem gibi uyanıyorum
kendi kendimle Annem gibi konuşuyorum
onun gibi saçlarımı okşuyorum
.
onun gibi seviyorum
ah o yüzüm... her gün biraz daha reçel yanaklı Annem oluyorum
ah o yüreğim... her gün biraz daha Annem doluyorum
.
onun gibi kokuyorum
yaşıyormuş gibi kucağına deste deste güller döküyorum
her yer anı... nereye gitsem kendimi Annemde buluyorum
.
sesi...serçe konmuş dallar gibi cıvıl cıvıl neş'e saçardı
gülünce bahar gelir... yüzünde yediveren güller açardı
onun gibi gülüyorum
.
her gece...
ölü anne makamında şen şakrak şarkılar söylüyor... rüyalarımda duyuyorum
gelincik tarlasında bir beyaz kuğu Annem... bana kanat çırpıyor görüyorum
.
ve o acımasız son... Annem gibi ölüyorum.....!

1998

Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir, Karina Yayınevi, Ank,2018