İnsanların içinden insan aradık

İnsanların içinde insan arar olduk
Dost diye bastık bağrımıza
Sırtımızdan hançerle vurulduk
Kimi soysuz kimi hırzız çıktı

Tatlı dil ararken zehir aktı dillerinden
Riyakarlık okunuyor gözlerinden
Güvendik yıktılar dağları kökünden
Kimi haysız çıktı kimi hayırsız

İnsanların içinden insan aradık
Toprak kadar sadığını bulamadık
Vaatlerine kandık ciğerimizden yandık
Kimi sustu kimi yumdu gözlerini
Kimi tıkadı kulaklarını
Ne gördüler ne duydular yine insansız kaldık