Ne zaman yağmur yağsa
Bir hüzün çöker içime
Açılır yüreğimdeki kilitli sözlerim
Karışır gözyaşlarım yağmur damlalarına
Çekip gidesim gelir bu şehirden
O BİR KADIN
Yıkılsada dağları o hep ayakta kalır
Sabrı öyle büyüktür ki taşları çatlatır
Gözyaşları toprağa düşse yeşerir
Dünyanın en değerli çiçeğidir
Öyle yüce bir tarihtir ki
Dillere destan olmuş
Gönüllere taht kurmuş
Dünyanın gözlerine mest olmuş
İstanbul eşin benzerin yokmuş
Gözlerin gözlerime bakınca
Anlatıyor kalbindeki yerimi
Hiç bir şair yazmadı
Gözlerinin bana söylediklerini
İnsanın en dürüst yanı gözleridir
Kalbinden ve aklından geçenleri
Ayna gibi yansıtır
Sır saklayamaz rol yapamaz
BABA
Hani beni hep kücücüğüm diye severdin ya
Senin öldüğün gün ben çok çok büyüdüm baba
Yaktın içimi yıktın beni
Bizi ayakta tutan senmişsin
YALAN DÜNYA
Suyundan kana kana içtik
Havanı her nefeste içimize çektik
Toprağını ektik biçtik yedik
Yalan dünya huyundanmı suyundanmı bilmem
Biz bizden geçtik sana benzedik
Batıyordu yüregimdeki gemi
Yok oluşuna ağlıyordu
Gözlerim gizli gizli
Gömüldü hayallerim hiç yaşanmamış gibi
Açmıştı deniz o kocaman ağzını
Her yerde izin kalmış
Seni bir bir hatırlatıyor
Anılar yağmur olmuş akıyor
Her damlada seni anlatıyor
Unuturum demiştim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!