İnsan mısınki sen? Şiiri - Murat Avcı Ozan

sokaktan alınmamış olsak
ağır gelecek
sokağa bırakılmak!

sağa sola bakıyorsun önce:
köşedeki çöp konteynerini,
bir bir ışıkları sönen evleri görüyor,
üstüne çöreklenen
dev gölgeler himayesinde
gözlerini kapatsan
görünmeyeceksin gibi geliyor.

tereddütte bıraksa da
köşeden sonraki belirsizlik,
temel mi bilinmez iç güdü işte,
hatırlıyorsun geldiğin yeri!
gitgide sağlamlaşıyor adımların
yürüyor ve dönüyorsun
bir solukta...
...
sonrası rezillikten bile güzel.
hayat işte!
hem de boğaza kadar!
olmadı diz boyu!
...
yürü!
senindir sokaklar
otur!
senindir kaldırımlar
ıslan!
senindir tanklar
uyu!
senindir banklar...
...
yüzüne vuran,
başına kalkan,
gözüne sokan yok!
minnetsiz
mis gibi,
tahliye gibi,
taburcu gibi,
terhis gibi....
...
çıktın işte!
derin kuyusundan mihnetin.
yaşa!
düşünebildiğin kadar,
delirebildiğin kadar,
gülebildiğin kadar,
ölebildiğin kadar yaşa!
insan mısınki sen?
haşa!
...