İnsan Değil Şiiri - Turgut Uzdu

Sevmek gerek her gördüğün
İtip kalkan insan değil
Güzel görür göz dediğin
Kem göz bakan insan değil.

Sırtı ovmak sevap derler
Yetimleri mutlu eder
Nasıl tatlı gülümserler
Hep ağlatan insan değil.

Gönül denen dost bağıdır
Hata kulun nişanıdır
Af insanın bir şanıdır
Affetmeyen insan değil

Para pula tamah eden
Cımbız ile hesap yapan
Harama da helal diyen
İki cihan insan değil.

Gülümseyip kuyu kazar
Yüreğinde fitne yatar
Nefretini azar azar
Dışa kusan insan değil.

Çiçeği, kuşu ve atı
Mezarlıkta iki taşı
Yaratandır kâinatı
İnanmayan insan değil.

Garip der ki her şey boştur
Boşlukta hoşluk hoştur
Can dediğin uçan kuştur
Uçurtmayan insan değil.