mesut insanlar fotoğrafhanesi
zamana meydan verenlerin hanesi
aski, siyah-beyaz resimlerin masumiyeti
deklanşörde basılı duran ruhlar
hayalleri uykumu kaçıran mutluluklar
didik didik edilen hayatlarıyla onlar
karanlığa yaslanmış ağlıyordu
koyu bir toprakla örtülü gök yüzünde
üşümekten al al olmuş tırnaklarına bakıyordu
gömülü sevinçlerini ısırganlığından kaçırarak
ve gözleri duman duman alevlere yumuluyken
eğri büğrü bir demir soğukluğuna bile hasret kalmıştı
nedensiz ağlardım ben önceleri
geçip gitmeyen kir gibi
dağlar ve uçurum sessizliğindeydi hüznüm
önce sen vardın
sonra ben geliyordum izlerini sahiplenip
adını bağırıyordum adıma battığında ismin
öleceğini bildiğimizbir adamı ziyaret ettik
ölümle tanışacak bir bir kanserli adam gördüm ilk kez
solgun yüzü,zayıf çehresiyle
yavaş yavaş vedaya hazırlanıyordu hayata
ve titrek sesiyle
hoş geldiniz dedi hatta
-ben
kimsesizmişim meğer
herkesin beklentisi kadarmış insanlığım
kendi gözümde saygıdeğer
kendi dünyamda onurluymuşum
çöktüm ben bunu öğrenince
önce geceler gelirdi
ay ışığı mayisinde siyah geceler
kelimeler dizilmeden namlumun ucuna
kıvrak bir el darbesiyle vurulurulardı ecel gibi
sönmemiş sabah ışıkları
önce geceler vardı dostlarım
her tünelde bir bekleyiş
isimsiz ve başsız suratlarla beraber
hep korkmak ne kötü, hep terkedilmek
bir ölüm bin ayrılık şiddetinde
bekleyiş, özleyiş
kavuşamamak ölüm gibi
parmaklarına ecel mi çöktü
kırılganlığımı hiçe sayman için ne yaptım ki
kuytu bir zaman diliminde
aidiyetimden ve şehrimden uzakta
bir iklim yaptım kendime
sen ve ben olsun diye
pırıl pırıl parıldayan bir cıvıltı içinde yaşardım ben
çocukluğuma ait duygularımı yakalardım bazen
bazen sisli bir sabah güneşinde nemli ve bulutsu yeşillikler olurdu
ne bileyim işte! özlem ve bir daha yaşayamama korkusu
hüzün kaplamıştı etrafsızlığımı
deniz kokulu yele vermişken boynumu
dün sabah bir rüya gördüm
anılarımın olmasını istediğim hali kalbime hafif bir tekme savurdu
içimdeki o tarifsiz duyguyu ışıklarla ördüm
anlamak ve özlemek adında iki dostum karşıma durdu
tebessümü aralarında ikiye böldüm
dedim ya bir rüya düşün, olmasını istediğin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!