Seni sevmek ezberim oldu,
Her sabah uyanışımda,
Her gece düşüşümde,
Seni düşünmek nefes almak gibi.
Görmek, koklamak tutkum oldu,
Gözlerinde kaybolmak,
Teninin kokusunda boğulmak,
Bir an bile uzak kalmak ölüm gibi.
Öpmek dudaklarından şart bana,
Her dokunuşunda yeniden doğmak,
Her temasında dirilmek,
Seninle yaşamak, seninle solumak.
Sarılmak nefesim gibi sana,
Kollarımda hissetmek varlığını,
Kalbinin atışını dinlemek,
Seninle bir bütün olmak.
Şımarıklığım yalnız sana yaraşır,
Seninle özgür, seninle deli,
Sesin, sözün içimi yakar, karışır,
Aşkınla yanmak, seninle yok olmak.
Varlığın damarımda akan kan,
Sen benim hayat kaynağımsın,
Yoksan eksik, yoksan yıkılan,
Sen benim var oluş sebebimsin.
Derler ki alışkanlık bırakılmaz,
Bırakan hasta olur, dayanamaz,
Ama bil ki vazgeçmem, dönmem geri,
Sen alışkanlığım değil, illetsin bana.
Sen benim deliliğim,
Aklımı başımdan alan,
Kalbimi çalan,
Ve ruhumu yeniden yaratan.
Seni sevmek ezberim oldu,
Ve bu ezber asla unutulmayacak,
Çünkü sen,
Benim son nefesime kadar taşıyacağım aşkımsın.
Kayıt Tarihi : 18.1.2025 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
