İlknur Tavasav Şiirleri - Şair İlknur Ta ...

fırtına öncesi sessizliğe büründü gözlerin
oysa bir zamanlar o gözlerdeki gülüşünle vurgun yemiştim ben
kaybolsamda gözlerinin derinliklerinde
yunusların getirdiği umutlarla sana kulaç atacağım ben

Bu akşam yine dizelerimde sen varsın deniz gözlüm.pupa yelken rotam yine senin rüzgarına doğru yol aldı,gecelerin ayazında.dilimde sana mırıldandığım şarkılarımda gelmeyen sabahın bitmeyen hasretin yollarında kayboldum.

Yoksun;
Ve yokluğun yüreğime kara bir yılan gibi çöreklendi gitmek bilmiyor.Seni düşünürken kayıp bir cephede buluyorum kendimi ansızın.Bir gözüm kör,bir yanım eksik,sesim çıkmıyor kelimeler düğüm düğüm oluyor ve boğazıma kilitleniyor...

Ne zaman seni düşünsem bir anda yüzünün her şekli gözümün önünde canlanıyor.O çok nadir gülüşün,gözlerinle beni inceden inceden süzüşün,salınışın,elini omuzuma atışın canlanıyor ve beni çok uzak diyarlara alıp götürüyorBir başka aleme dalıp gidiyorum sen belki bilmiyorsun ama senden her ayrılışım benim ciğerimi söküyor...

Yoksun; yoksun bak göremiyorum seni,tutamıyorum ellerini,uyurken üzerini açıyorsundur ve ben örtemiyorum üzerini,Açıpta kanepeni,seremiyorum döşeğini.Sen bilmezssin ama özlüyorum be bebeğim bazı karanlık gecelerde kokluyorum bende ki sen kokan atletini...

Zamanın olmadığı bir boyuttayım...süre yok,korku yok,neden sorusu yok...tüm kavram kargaşalarından sıyrıldım,ben yıkandım ve sabun köpükleriyle aktı bedenimden tüm endişeler...



Önceleri ne korkardım çok hemde ne çok...ya bir gün vazgeçersen,ya sevmezsen beni bukadar diye.Ama artık korkmuyorum.Nedenmi? sen sevsen ne olur sevmesen ne olur...Ben seni sevdim ya,ben sana yandım ya. Zümrüd_ü anka misali,yandıkca sana olan sevdamın ateşinden küllerimden yeniden doğdukca....Sonuçta sen benim gibi yansan ne olur,yanmasan ne olur...

Özür dilerim:
martılar artık ayrılığa kanat çırpıyor
maviliğin hırçın dalgalarına aldırmadan...
aldırmadan gözlerimden dökülen yıldızlara,
beni vuruyorsun şakağımdan acımazsızca
ve içimdeki zavallı çocuğun

Canım sıkkın.
Moralim bozuk,yaktım en fiyakalısından bir sigara ve İstanbul un karlı sokaklarına doğru üfürdüm dumanını.
İçimden şimdi dedim tam da Salacak ta olacaktım kız kulesinden bir ışık huzmesi yayılacaktı hırçın denize doğru. Seyre dalacaktım yedi tepeli şehri.Dilim de sözlerini yarım yamalak bildiğim bir Sezen şarkısı mırıldanıp sonrada sigaramdan bir nefes çekip sövmek isterdim yitip giden kaybolmuş gençliğime,bu çarpık düzenin gelmişine,geleceğine.

Yitip gidenleri düşündüm,avare gibi yürürken.Hayatımdan yıldız misali kayanları ve her şeye inat varlığımla onurlanıp beni hayatına katanları.Unutulanları anımsadım yada beni unutanları.Kısa metrajlı bir film misali geçti gözümün önünden.Ben her göz kırptığımda karlar yağdı,ayaz vurdu,don düştü yüreğime.

Gözyaşı:
Gidişinle şimdi bana yadigar kalan şey:üç damla gözyaşı:
Birtanesi:sen
Birtanesi:Ben
Birtanesi:Senin bana hediyen.....

Bilirmisin?

Ya sana olan sevgim! O nu bilir misin? Her yeni doğan güne: ‘seni unutacağım’ diye başlayıp, bir adım geri çekilirken, sana iki adım daha yaklaştığımdan haberin var mı? Gözümde yaş, yüreğimde hüzün oluşturduğunu, ama yinede varlığının en büyük mutluluğum olduğunu bilir misin?

Sana olan hasretimi, sana olan özlemimi, koca şehir izmiri SEN olarak gördüğümü, orada benim için bir tek senin yaşadığını bilir misin sevgili?
BİLİR MİSİN? _dejavü_

sen yorgun bir gecenin koynunda en derin uykunun kollarındasın...
ben se sevdanın kavruk sokaklarında volta atıyorum bir sağa bir sola.
gelmek istedim yanına,
usulca sızmayı diledim rüyalarına
sonra hava olup nefes diye içine çekmeni bekledim ve dolaştım kanına
oradan en ücradaki hücrelerine seyrüsefere çıktım /dolaştım bir başıma.

Canım.
Kınalı kuzum,narinim,gözlerinin gömüsüne gömüldüğüm seni özledim ve oturdum yine klavyemin başına ve sana olan yangınımı,sana olan susuzluğumu anlatıyorum.Dile gelen tek yüreğim değil,ruhum değil,dile gelen tüm uzuvlarım.Bana değil klavyeme sor.Dile gelse bu cansız nesne o bile dayanmaz tarumar olur her parçası onun bile özü bay vermez be gün yüzlüm.

Adın dert olsa /dertlerin en güzeli olurdun katlanırdım senden gelen her türlü çileye.
Adın kabus olsa/düşlerin en güzeline en uzununa seninle dalardım gün bitip de dönerken geceye.
Adın ölüm olsa/Azrail deseler dahi ecel in şerbetini elinden yudumlardım.Son yolculuğuma senin kolunda çıkardım.

Sana aşkı anlatmamı istermisin?
Hani bir masal gibi başlayayım anlatmaya/bir varmış bir yokmuş.Develer tellal pireler berber iken diye başlamadan ama.

Sana bir masal anlatayım.Bu senin değil,benim değil hepimizin,tüm Ademoğlunun masalı olsun mesela...İçine düşmeye gör. Belki bilmeyen şanssızlar vardır ya gerçi,inim inim inletir bu aşkın illeti.

Aşık olacağım diyemezssin hiç,hoş desende bunu bu şekilde hayata geçiremezssin.Seçemezssin de kimi seveceğini,seçersende bu aşk değildir sevda değildir birgün anlarsın sana bu büyük duygunun teyet geçtiğini...