İlknur Tavasav Şiirleri - Şair İlknur Ta ...

Seni düşünüyorum bir yanım eksik,bir yarım kırık.Esrik bir tümcede kalmış misali boğazıma düğümlenirken kelimeler,fırtınaya tutulmuş batmakta olan hani esatirde adı geçen eski kalyonlar misali sürükleniyorum adeta kayalıklara doğru.

Pusulamı kaybettim.Dümenim başıboş,ay görünmüyor göğümün üzerinde,ya yıldızlar,yıldızlarım nerede? Denizlerimde fırtına var sanki.Bir boşluk var içimde dolduramadığım, adını koyamadığım,koklayamadığım yada sarıp sarmalamaya kıyamadığım hatta belkide koruyup kollayamadığım.En sonunda buldum
.Anladım/çokca da katlandım
nihayet çark etti benliğim/
can özüm/gün yüzlüm/yunus gözlüm

Ben,sıradan biriyim.Süper güçlerim yok benim.
Sana,büyük şeyler vaad edemem.
Güneşe meydan okuyamam mesela /ama aşkımla yakıp yıkarım tüm hücrelerini.

Öyle bir severim ki seni
tutkulu /tutkulu.

Sana yazıyorum.
Seni yazıyorum.
Bizi yazıyorum.
Bitmeyecek olan sevdamızı,ey sevgili.
Sevdiğim,bana alfabe gibi aşkı öğretenim/say ki öğretmenim.
Seni yazıyorum.Bana verdiklerini/öğrettiklerini/beni ben yapan öğeleri.Hayatıma kattığın gizli özneleri.Beni canlandıran dolaylı tümleçleri,sevdamızda ki virgülleri yazıyorum bu mektubuma.

Düşlerimde büyüttüğüm,
Hayallerimde yaşattıgımdın.
Saklandıgım sıgınagımdım.
Dualar ettiğim, feryat figan,zifiri karanlıklarda,sabahı bulunmaz,gecenin koynunda yüreğimi koydugum sunaktın.Sen,bendin.Ben ise bütün ruhumla senindim.

Seni düşledim,düşlerken her aldığım nefeste bana can verendin.Sen,candelenimdin...sevgili sevgilim.Şimdi biliyorum ki sen benim dünyaya geliş sebeblerimdendin.Uzaktan da olsa seni bilmek,seni okumak,sesini duymaktı.Elini tutmak hayali,azraille karşılaşmak gibi olurdu diye düşünürdüm.Korkardım senden.Bilinmezden korkan,ürkek bir çocuk misali.Hayaldin benim için.SEN BİR GÜNEBAKANDIN...Zira,

Uzun zamandır dokunmadım mısralara.
Ne kalemi sarmalamak istedi ellerim.
Ne yüreğim,kelimelere sokulmaya çalıştı.
Bir yalnızlık türküsü tutuşturdum dilime,
sözlerini bile yarım yamalak bildiğim.
söyledikçe söylediğim.

Murad_ıma ereyim:

Gözlerini turkuaz renkli kalyonlara yüklerken
korsan gibi acımasız olabilseydim
cennetimde kevser şarabını yudumlarken

Durduramıyorum,içimden kopup gelen bu taşkın seli.
Ben bile bilmezdim; kendimin,bir canlıyı bu kadar sevebileceğini,yüceltebileceğini.
Evvelim/ahirim diyemem.Ama bir şeylerim olduğun kesin.
Ama koyamadım adını daha.
Söz.
Bulduğumda,ezanla fısıldayacağım ismini kulağına.

Aşka yürüyen aşk merdivenim'sin sen benim
Onun gibi arsızca uzatıyorsun dallarını her bir yana.
İstila ediyorsun /keşfe çıkıyorsun yüreğimin en uçlarına.
Kanın en kırmızısına yelken açıyorsun.
Kök saldıkça salıyorsun.
Sardıkça sarıyorsun,sarmalıyor'sun.

Sen günebakansın dedim.
Ama sen de güne baktıransın dedi.
sustum...

Ben/seni
senden uzakta,kalabalıklar içinde,tek başıma yalnızlığın zehrini yudum yudum içerek sevmeyi öğrendim.
Tıpkı bir çocuğun,düşe/kalka yürümeyi öğrenmesi gibi.