İlk Görüşte Aşk Şiiri - Halil Kumcu

İlk görüşte aşk diye bir şey varmış,
Bir gece çat kapı çıka geldi.
O an her şey sustu, zaman durdu,
Hayalini gördüğüm o sevgiliyi kendine giydiriverdi.

Bir alev aldı ki içimi,
Aniden bir kibrit çakar gibi.
Uğruna hasret libasını giydiğim,
Düşlerime sonsuz bir sevgiyle akıttı mürekkebi.

Tenimdeki sıcaklığı ayaklandırdı,
Bir Yakup hüznüne büründürdü gözlerimi.
Göğsümden bir parça söküldü sanki,
Kuyuya atılan Yusuf gibiydi elemi.

Tenime dokunan tüy gibi hafif,
Yüreğimi minicik bir serçe eşeledi.
Gözlerimde uçuşan kelebekler,
Bir kurmacaya dönüşerek büyülendi.

Aşk, bir hecede ne uzun bir mesafe,
En derin duyguları barındırıyor.
Çenesinin kenarındaki minik gamzesi,
İçimde korkutucu bir çukur oluşturuyor.

Sesi meltem gibi kulağımı okşadı,
Sevdikçe daha çok sevesim geliyor.
Tepemdeki alıcı kuşlar,
Düğümü içten atmış tenime batıyor.

Bir cevap alamadım,
Peşinde dolaştım sokak sokak.
Çık gel artık, çık gel hadi ne olur,
Nefesim kesiliyor basamak basamak.

Kader yazmış seni bana,
Bu sevdanın esiriyim.
Hamza misali kalbim sökülse de,
Gelişinle bir mucizeyi gerçekleştirdin sevgilim.

Sadece seni düşünüyor oldum,
Her gün, her saat, her dakika, her an.
Ben seni çok sevdim, öyle çok sevdim ki,
Aklımı firar ettirdin sol yanımdan.

16 Temmuz 2024 / Pazartesi / Ankara